82 poziom zaufania. Witamy! Torbiele w obrębie piersi są zazwyczaj zmianami łagodnymi, które mogą dawać dolegliwości bólowe. Zazwyczaj trudno jest wskazać obiektywnie ich przyczynę, chociaż mogą tworzyć się na skutek zaburzeń czynnościowych spowodowanych antykoncepcją hormonalną. Badanie USG daje cenne informacje jednakże
Wszelkie pojawiające się w piersiach zmiany budzą duży niepokój – biorąc pod uwagę fakt, że rak piersi jest jednym z najbardziej zagrażających kobietom nowotworów i związana z nim śmiertelność wciąż w naszym kraju rośnie, jest to jak najbardziej zasadne. Warto jednak zauważyć, że nie wszystkie wyczuwalne w piersiach guzki czy zgrubienia od razu muszą świadczyć o raku – przykładem jest mastopatia. Czym jest mastopatia? Mastopatia to inaczej dysplazja sutka. To włóknisto-torbielowate zwyrodnienie, które dotyka około połowę kobiet. Co więcej, to także jedna z najczęstszych, łagodnych zmian sutka (stanowi około 50 proc. z nich). Jak zostało już wyżej wspomniane, nie jest to nowotwór, chociaż rzeczywiście w piersi wyczuwalny jest guzek (może być zarówno nieostro, jak i wyraźnie ograniczony) lub zgrubienie gruczołu piersiowego. Tego typu zmianom towarzyszy też ból, duża wrażliwość piersi na dotyk oraz ich napięcie. Zazwyczaj objawy dotyczą obu piersi i zależą od momenty cyklu menstruacyjnego, co wiąże się z zachodzącymi wtedy zmianami hormonalnymi. Co ważne, w przebiegu mastopatii pojawiają się różnego rodzaju zmiany, czego przykładem są: włóknienie i szkliwienie podścieliska (fibrosis, fibrosclerosis) – występują najczęściej,zwiększenie liczby gruczołów (adenosis),proliferacja nabłonka (epitheliosis, papillomatosis) – to intensywny rozrost,torbiele (cystes) – pojawiają się u około 50 proc. kobiet,rozstrzeń przewodów wyprowadzających (duct ectasia). Przyglądając się im bliżej, warto opisać torbiele, które najczęściej występują po 40. roku życia, aczkolwiek mogą zdarzyć się także znacznie wcześniej. Przyczyną ich powstawania jest obliteracja (zarastanie) przewodów włókniejącą tkanką łączną. Tym samym następuje rozdęcie obecnych w piersiach struktur. Torbiele zazwyczaj cechują się wielkością od 1 mm do kilku cm, mogą tworzyć skupiska. Opisując zaś proliferację komórek nabłonkowych, mówimy o brodawczakowatości, której często towarzyszą wspomniane torbiele. Co warto zaznaczyć, obie te zmiany w znacznej części przypadków są niepalpacyjne. Co istotne, ryzyko przeistoczenia się owych zmian w formę złośliwą jest niskie, chociaż dwa razy wyższe w porównaniu do kobiet, które na mastopatię nie cierpią. Jeżeli jednak zostaje zdiagnozowana atypowa hiperplazja, ryzyko okazuje się czterokrotnie wyższe (dotyczy to 4-10 proc. zmian o charakterze dysplastycznym). Jakie są przyczyny mastopatii? Niestety, źródło tego typu schorzenia nie jest do końca znane. Podkreśla się jednak duże znaczenie czynników hormonalnych – wiąże się to zwłaszcza z estrogenami, gestagenami, prolaktyną oraz hormonami tarczycy. Istotną rolę w rozwoju mastopatii może odgrywać także zaburzony metabolizm monoamin, których praca wiąże się z układem nerwowym. Zaznacza się również, że ważne mogą być w tym przypadku czynniki genetyczne oraz psychiczne. Mastopatia a mastalgia – jakie są różnice? Szukając informacji na temat mastopatii, łatwo można natknąć się na termin ,,mastalgia” – owszem, to istotny element w kontekście opisywanego tu zjawiska, przy czym nie jest tożsamy. Mastalgia jest składową objawów mastopatii, ponieważ to inne określenie na ból piersi. Można podzielić ją na: mastalgię cykliczną – to najczęstsza postać, która wiąże się ze zmianami hormonalnymi zachodzącymi w trakcie cyklu menstruacyjnego. Bolesność pojawia się w II fazie owego cyklu, może jej towarzyszyć ból głowy, zmęczenie, rozdrażnienie. Zwykle mija po wystąpieniu miesiączki;mastalgię niecykliczną – w tym przypadku za podłoże schorzenia (poza zaburzeniami hormonalnymi) uważa się zmiany morfologiczne obserwowane w sutku pacjentki. Warto dodać, że tego typu dolegliwość dotyczy dużej ilości kobiet w wieku okołomenopauzalnym. Co więcej, niektóre badania wskazują, że występowanie mastalgii może wiązać się ze zwiększonym ryzykiem raka piersi, co staje się ważnym argumentem w kontekście szeroko pojętej profilaktyki, w tym regularnych badań. Diagnostyka mastopatii Diagnostyka nie tylko mastopatii, lecz także innych zmian w piersiach, przebiega podobnie. Zaangażowany jest w nią przede wszystkim lekarz ginekolog – od wizyty u niego należy zacząć. Specjalista przeprowadza początkowo wywiad z pacjentką mogący zawierać pytania dotyczące: ostatniej miesiączki oraz przebiegu cyklu menstruacyjnego kobiety,przebytych chorób – nie tylko z zakresu ginekologicznego,chorób w rodzinie – zwłaszcza nowotworów piersi wśród najbliższych kobiet (siostra, matka, babka etc.),przebytych ciąż oraz ich przebiegu,używek – czy pacjentka pali papierosy, stosuje środki psychoaktywne etc.,ogólnego samopoczucia oraz ewentualnych niepokojących objawów – np. problemy ze snem, z wypróżnianiem, jedzeniem. Warto przed wizytą przygotować się do przekazania tego typu informacji, przy czym istotne jest także przemyślenie własnych pytań, jakie dana kobieta chce zadać lekarzowi – zaleca się zrobienie notatek. Znacznie ułatwi to komunikację oraz sprawi, że pacjentka nie zapomni o nurtujących ją kwestiach, co nieraz może zdarzyć się w wyniku ewentualnego stresu związanego z wizytą u ginekologa. Kolejnym krokiem jest badanie fizykalne, które stanowi bazowe narzędzie diagnostyczne, jakie stosuje się w ocenie stanu piersi. Jego znaczenie jest szczególnie ważne w przypadku kobiet o gęstej budowie piersi, gdzie wyniki testów obrazowych mogą być trudne do interpretacji – naturalna budowa gruczołu może wyglądać podobnie do zmian chorobowych. Co ważne, lekarz ocenia wtedy także stan okolicznych węzłów chłonnych. W następnej kolejności, zwłaszcza jeśli lekarz wyczuwa niepokojące zmiany, wykonuje się wyżej wspomniane badania obrazowe. USG piersi – to badanie nieinwazyjne, w związku z czym mogą wykonać je nawet kobiety ciężarne. Co ważne, wskazane jest przede wszystkim dla kobiet młodych, które mają gruczołową budowę piersi – w ich przypadku mammografia (MMG) wykazuje znacznie mniejszą czułość. Warto jednak zaznaczyć, że USG nie umożliwia wykrywania mikrozwapnień, na co pozwala MMG. Daje jednak szansę na rozróżnienie zmian litych i torbielowatych oraz określenie wielkości owych zmian – w związku z tym USG jest uzupełnieniem diagnostyki u kobiet starszych, gdzie wykonuje się je po otrzymaniu niekorzystnego wyniku MMG. Warto również zaznaczyć, że USG jest wykorzystywane w czasie przeprowadzania punkcji torbieli czy biopsji. Mammografia (MMG) – to badanie przesiewowe, a także pierwsze badanie przeprowadzane w diagnostyce niepokojących zmian u kobiety starszych. W ich piersiach zwykle przeważa tkanka tłuszczowa, co pozwala na większą czułość badania. Wskazuje się, że mammografii rentgenowskiej nie powinno wykonywać się przed 35. rokiem życia (niektóre źródła podwyższają tę granicę nawet do 40 lat). Inną metodą diagnostyczną jest rezonans magnetyczny (MRI), który wykazuje największą czułość ze wszystkich technik – jest jednak badaniem względnie drogim, a sprzętów tego typu jest znacznie mniej niż urządzeń umożliwiających przeprowadzenie USG czy MMG. Z tego powodu to znacznie rzadziej wykonywane badanie (chociaż tendencja jest rosnąca). W ocenie zmian występujących w piersiach wskazane może być także wykonanie badań mikroskopowych, co dotyczy zwłaszcza kobiet poniżej 35. roku życia – wiąże się to z wymienionymi wyżej przyczynami większego ryzyka pomyłki w kontekście gruczołowej budowy piersi. Materiał do tego typu testów można uzyskać dzięki biopsji cienko- lub gruboigłowej. Możliwe jest także wykonanie badania cytologicznego wydzieliny uwalniającej się z wycieku z brodawki (jeżeli takowy występuje). Co ciekawe, łagodna dysplazja sutka jest drugą co do częstości występowania zmianą piersi, jakie obserwuje się w wieku młodzieńczym. Pierwsze są włókniakogruczolaki, które mogą obejmować nawet 54-94 proc. zmian guzowatych pojawiających się wśród nastolatków i młodych dorosłych. W ich przypadku diagnostyka przebiega podobnie. Skala BIRADS – co oznacza? W wyniku każdego z wymienionych wyżej badań obrazowych muszą być podane zarówno informacje o budowie piersi (występują 4 typy, gdzie krańcowe stanowi wspomniana już budowa tłuszczowa oraz gruczołowa), jak i ocenę zmian w systemie BIRADS. Pozwala na wstępne zakwalifikowanie obserwowanych zmian do konkretnej kategorii, która określa ryzyko wystąpienia choroby nowotworowej. To właśnie owy wynik jest jedną z kluczowych wskazówek w dalszym postępowaniu. Skala systemu BIRADS opiera się na 5 stopniach, gdzie mastopatię kwalifikuje się do 2. z nich. Oznacza to, że zmiany są łagodne, ryzyko ich złośliwości wynosi 0 proc., a dalsze postępowania wiąże się przede wszystkim z kontrolą oraz regularnymi profilaktycznymi badaniami. Poza dysplazją włóknisto-torbielowatą do zmian 2. kategorii zalicza się proste torbiele (zarówno pojedyncze, jak i mnogie), torbiele olejowe, krwiaki, ropnie czy zbiorniki chłonki, a u mężczyzn jest to np. ginekomastia. Leczenie zmian w piersiach Wiele zależy od rodzaju zmian. Jeżeli diagnozowane są torbiele, które nie mają tendencji do narastania, wystarczy pozostawienie ich pod obserwacją. Możliwa jest jednak także interwencja chirurgiczna. W przypadku brodawczakowatości zwykle wycina się zmianę z marginesem zdrowych tkanek i zaleca się dalszą kontrolę piersi. Jeśli zaś kobiecie towarzyszy przede wszystkim ból i obrzęk piersi, podstawą są działania oparte na doborze odpowiednio dopasowanego biustonosza, który dobrze unieruchomi sutki. W celu zmniejszenia objawów można zastosować także doustną antykoncepcję hormonalną (mowa o dwuskładnikowej, estrogenowo-progestagenowa tabletce antykoncepcyjnej), a w okresach największej bolesności dostępne bez recepty niesteroidowe leki przeciwzapalne (głównie ibuprofen lub paracetamol). Bardzo ważna jest także dieta, jaką stosują kobiety zmagające się mastopatią – zaleca się przede wszystkim zmniejszenie ilości spożywanych tłuszczów. Inne czynniki mogące zredukować bolesność piersi to: ograniczenie przyjmowanej kofeiny (zwłaszcza kawy);zaprzestanie palenia papierosów (może szczególnie nasilać ból w mastalgii cyklicznej);ograniczenie stresu oraz leczenie ewentualnych zaburzeń sfery psychicznej (bezsenność, nerwica, zaburzenia osobowości etc.);stosowanie środków roślinnych – wskazuje się, że pomocne mogą być preparaty z wiesiołka;utrzymywanie równowagi pomiędzy estrogenami a progesteronem wspierają także witaminy – zwłaszcza E oraz B6.

Bolący guzek w piersi kojarzy się przede wszystkim z nowotworem. Zgrubienie w piersi, tak jak wyciek z brodawki czy powiększenie węzłów chłonnych pod pachą może wskazywać na raka piersi, ale diagnoza nie zawsze jest oczywista. Za zmiany w piersiach mogą odpowiadać torbiele czy gruczolakowłókniaki, które nie wykazują cech

Torbiel w piersi to dość częsta przypadłość kobiet w wieku przedprodukcyjnym. Jest to w zdecydowanej większości przypadków zmiana łagodna, którą często kobiety wykrywają podczas samobadania piersi. Czemu powstają torbiele w piersiach i co z nimi robić? Przyczyny i objawy torbieli na piersiach Przyczyn torbieli może być bardzo wiele. Najczęściej są one spowodowane zaburzeniami gospodarki hormonalnej. Dotyczy to między innymi zmian poziomów estrogenów, prolaktyny czy hormonów tarczycy. Z tego powodu osoby stosujące hormonalną terapię zastępczą też są bardziej narażone. Torbiele mogą być także skutkiem długotrwałego przyjmowania tabletek antykoncepcyjnych, co także jest związane ze zmianami hormonalnymi. U kogo jeszcze ryzyko powstania torbieli jest największe? Kobiety, które nigdy nie były w ciąży albo urodziły dopiero po 35 roku życia uznaje się za takie z większym prawdopodobieństwem ich posiadania. Ponadto przyjmowanie różnych używek także jest czynnikiem ryzyka. Torbiele w piersiach powstają w wyniku rozrostu tkanki włóknistej. Tkanka ta zamyka światło przewodów mlekowych. Tworzy się wtedy niezbyt twardy, o ok. 1 – 5 cm średnicy, guzek wypełniony płynem. Czasami mogą być obecne w jednej piersi, ale dość często występują nawet w obu piersiach. Bardzo często torbiele nie dają żadnych objawów. Oprócz tego, że możemy je wyczuć pod palcem podczas samobadania, to wcale nie muszą się objawiać bólem. Czasem się to jednak zdarza, szczególnie gdy torbiel jest większych rozmiarów, bo wtedy uciska na inne części piersi. Torbiele dają się przesuwać pod palcem i mogą zmieniać wielkość zależnie od etapu cyklu miesiączkowego. Leczenie torbieli w piersiach Jeśli wyczujemy jakąś zmianę w piersi to powinnyśmy udać się do lekarza – ginekologa lub endokrynologa. Same nie ocenimy czy mamy torbiel czy może jakiegoś guzka. Lekarz sam nas zbada i zleci badanie USG na którym będzie widoczna dokładna struktura zmiany i jej wielkość. Jeśli okaże się, że to torbiel, a więc zmiana niepodejrzana, to właściwie możemy być spokojne, bo bardzo rzadko torbiel się uzłośliwia. W dodatku z torbielą zazwyczaj nic się nie robi. Jeśli torbiel jest mała to często sama może zniknąć. Czasem lekarz jako dodatkowe badanie może zlecić badanie stężenia hormonów i jeśli wykryje zaburzenia hormonalne to zleci leczenie farmakologiczne. Prawdopodobnie lekarz zaleci nam również aby powtarzać badania kontrolne USG co jakiś czas, aby zobaczyć czy coś się nie zmienia. Jeśli torbiel jest sporych rozmiarów i boli nas, to lekarz może zalecić jej nakłucie i wyssanie płynu. Czasem, jeśli torbiel ma grube ściany, zaleca się jej usunięcie. Istotny jest także wynik wywiadu lekarskiego – jeśli kobieta pochodzi z rodziny w której kobiety miały nowotwory piersi to lekarz może zdecydować o uważniejszym przyglądaniu się zmianie. Torbiele w piersiach – ziołolecznictwo Torbiele w piersiach najczęściej nie wymagają żadnych działań, a o ewentualnym postępowaniu decyduje lekarz. Czasem jednak kobiety martwią się ich obecnością i starają się w jakiś sposób je leczyć. Czy torbiele można leczyć ziołami? Niektórzy wierzą, że tak, choć nie ma niezbytych dowodów na ich skuteczność. Ta metoda wynika z tego, że zioła mogą pomóc w regulacji gospodarki hormonalnej. Jako pomocny w leczeniu torbieli na piersiach wymienia się olej z wiesiołka, który pomaga także poradzić sobie z bólami piersi wynikającymi z cyklu miesiączkowego. Z problemami hormonalnymi może pomóc także korzeń maca, powszechnie stosowany w medycynie naturalnej. Nie należy jednak leczyć się ziołami w nadziei, że unikniemy wtedy wizyty u lekarza. Konsultacja lekarska zawsze jest niezbędna do uzyskania właściwej odpowiedzi na pytanie co nam dolega i co powinniśmy z tym zrobić. Dobry wieczór Mam zapytanie odnośnie torbieli w piersiach, W badaniu USG wykryto 12 torbielio średnicy do 1 cm wieksze i liczniejsze mam w prawej piersi, w dwóch skupiskach na godz 6 i 11, poza tym obie piersi o prawidłowej gruczołowo-tłuszczowej strukturze, bez obecności innych zmian ogniskowych. Doły pachowe obustronnie są prawidłwe.

Torbiel (cysta) w piersiach to guzek wypełniony płynem, który może być zlokalizowany w różnych częściach piersi. Jeśli więc wyczuwasz tego typu zmiany w piersiach, nie wpadaj w panikę - to nie musi być rak piersi, lecz właśnie torbiel, która zwykle jest niegroźna dla zdrowia. Jakie są przyczyny i objawy torbieli w piersiach? Jak odróżnić cysty od raka piersi? Na czym polega leczenie? Torbiel (cysta) w piersiach to guzek wypełniony płynem. Jakie są przyczyny i objawy torbieli w piersiach? Jak odróżnić cysty od raka piersi? Na czym polega leczenie? Spis treściTorbiele w piersiach - przyczynyTorbiele w piersiach - objawyTorbiele w piersiach - diagnozaTorbiele w piersiach - leczenie Torbiel (cysta) piersi to łagodny guzek, który powstaje w wyniku znacznego rozszerzenia przewodów mlecznych. Tego typu zmiany w piersiach najczęściej rozpoznaje się u kobiet między 30. a 50. rokiem życia, rzadziej u pań młodych lub tych, u których ustały czynności hormonalne jajników. Torbiele w piersiach - przyczyny Przyczyny torbieli w piersiach nie są do końca znane. Podejrzewa się, że rolę w ich powstawaniu odgrywają zaburzenia gospodarki hormonalnej (konkretnie estrogenowo-progesteronowej). Torbiele w piersiach - objawy Torbiele piersi mają postać zmiany lub kilku zmian, które: mają kształt guzka (przypominają bąbelki wypełnione płynem) zwykle są twarde w dotyku, choć zdarzają się także miękkie są niewielkie - zwykle mają od 1 do 5 centymetrów są gładkie można je swobodnie przesuwać między palcami Co ważne, torbiele piersi często ulegają zmianom w czasie cyklu miesiączkowego. Przed miesiączką powiększają się i mogą powodować tkliwość i bolesność piersi, a po zakończeniu okresu zmniejszają swoją wielkość. SPRAWDŹ >> Ból piersi: przyczyny bólu piersi Poza tym duże torbiele mogą powodować ból promieniujący do pachy, który jest wynikiem nacisku na tkankę piersi. Jak odróżnić torbiel piersi od raka piersi? Rak piersi ma postać twardego guza (w dotyku przypomina kamyk) i zwykle nie da się go przesunąć. Poza tym rak piersi rzadko daje dolegliwości bóle i nie ulega zmianom w czasie cyklu miesiączkowego. Jednak badaniem, które ostatecznie pozwala odróżnić torbiel piersi od nowotworu, jest badanie histopatologiczne. >> OBJAWY RAKA PIERSI. Jakie zmiany w wyglądzie piersi mogą świadczyć o nowotworze? >Samobadanie piersi - jak samodzielnie badać piersi? Kolejnym etapem badań może być wykonanie biopsji cienkoigłowej. W związku z tym, że powstawanie torbieli piersi wiąże się z zaburzeniami hormonalnymi, w niektórych przypadkach lekarz może zlecić badania hormonalne i ewentualnie rozpocząć odpowiednie leczenie. Torbiele w piersiach - leczenie Torbiele piersi zwykle nie wymagają leczenia. Jest ono wskazane, gdy guzki w piersiach są duże i powodują dolegliwości bólowe, a także wtedy, gdy istnieją wątpliwości co do charakteru zmiany (nie ma stuprocentowej pewności, że nie jest to zmiana nowotworowa lub inna). Wówczas wykonuje się nakłucie i odessanie płynu znajdującego się w torbieli (przy mniejszych zmianach odbywa się to pod kontrolą USG). Następnie odessany płyn przesyłany jest do badania, które wykaże, czy znajdują się w nim komórki nowotworowe. Jeśli po odessaniu płynu w piersi okaże się, że torebka torbieli ma grube ściany, usuwa się ją podczas operacji, gdyż w miejscu tym może rozwinąć się rak (jednak zdarza się to rzadko). Innymi wskazaniami do operacyjnego usunięcia torbieli w piersiach są także: badanie cytologiczne płynu wskazujące na zwiększone ryzyko rozwoju raka zabarwienie odessanego płynu krwią nawracanie torbieli w krótkim czasie po jej opróżnieniu

Te same właściwości sody można wykorzystać także w kosmetyce: Antyperspirant domowej roboty – Soda oczyszczona niweluje przykry zapach i oczyszcza ciało z bakterii, które powodują ten zapach. Mieszamy ją z wodą aby otrzymać konsystencję pasty i smarujemy. Jako pasta do zębów – Soda ma działanie wybielające i ścierne. Torbiele to pęcherze z płynem obecne w piersi. Co robić z tymi torbielami? Baza leków: dornaza alfa , hialuronian cynku , kwas foliowy , kanrenoinian potasu , deksketoprofen , kłącze imbiru , amikacyna , tioguanina , bupropion , wankomycyna , akarboza , klometiazol , winorelbina , arypiprazol , flukonazol , nikotyna , losartan , hydrokortyzon , kapecytabina , test paskowy , Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej? Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza? Dokąd mam się udać? Podaj swój numer telefonu,a Doradca Medyczny zadzwoni do Ciebie+48 w dni powszednie od do Cena konsultacji 12 zł Torbiele w piersiach – objawy. W wielu przypadkach torbiele w piersiach nie dają objawów. Jednak bywa też tak, że pierś jest napięta i nadwrażliwa na dotyk (zwłaszcza na tydzień przed miesiączką). Czasami badanie piersi jest dla kobiety bolesne. Torbiele w piersiach same w sobie zazwyczaj nie dają dolegliwości bólowych. Ekspert medyczny artykułu Nowe publikacje хCała zawartość iLive jest sprawdzana medycznie lub sprawdzana pod względem faktycznym, aby zapewnić jak największą dokładność faktyczną. Mamy ścisłe wytyczne dotyczące pozyskiwania i tylko linki do renomowanych serwisów medialnych, akademickich instytucji badawczych i, o ile to możliwe, recenzowanych badań medycznych. Zauważ, że liczby w nawiasach ([1], [2] itd.) Są linkami do tych badań, które można kliknąć. Jeśli uważasz, że któraś z naszych treści jest niedokładna, nieaktualna lub w inny sposób wątpliwa, wybierz ją i naciśnij Ctrl + Enter. Przyczyny Objawy Diagnostyka Leczenie Z kim się skontaktować? Zapobieganie Prognoza Torbiel można przekształcić w złośliwy nowotwór, dotyczy on nietypowych typów torbieli piersi. Powszechne jest również zakażenie, czyli pojawienie się zapalenia torbieli piersi. Gruczoł mlekowy jest formacją wnękową, a po prostu workiem wypełnionym cieczą. Torbiel ma powłokę - kapsułkę, która składa się z tkanki łącznej. Cysty mogą być pojedyncze (pojedyncze) lub wielokrotne. [1], [2], [3], [4], [5] Przyczyny zapalenie torbieli piersi Pierś kobiety jest doskonałym estetycznym i funkcjonalnym narządem, składającym się ze specjalnych tkanek gruczołowych, tłuszczowych i gruczołowych. Jego struktura początkowo zakłada stężenie w kanałach ciekłego ośrodka. Co do zasady torbiel piersi jest łagodnym nowym wzrostem spowodowanym pulsowaniem hormonalnego tła w ciele kobiety. Ta patologia może "spać" przez wiele lat, ale jej progresja jest naznaczona objawami bólu. Rzadko jest złośliwy, to znaczy degeneruje się w nowotwór złośliwy. Ale zapalenie torbieli piersi, szczególnie jeśli występuje z tworzeniem nacieków, znacznie zwiększa ryzyko negatywnej transformacji. Katalizatorem powstawania torbieli w gruczole mlecznym jest nadmiar w organizmie kobiety takiego hormonu, jakim jest estrogen wytwarzany przez jajniki. To jego nadmierna produkcja uruchamia mechanizm mukowiscydozy w gruczołach sutkowych. Podstawową przyczyną guza mogą być także zmiany endokrynologiczne. Przyczyny zapalenia torbieli piersi mogą być objęte zakażeniem - jednym z powikłań torbieli. Katalizator procesu zapalnego może: Każda choroba zapalna: infekcja wirusowa, grypa i tak dalej. Trauma przyłożona do obszaru piersi, jeśli już "nabyła" torbiel. Ogólne osłabienie organizmu, obniżona odporność. Działanie termiczne na torbiel lub policycozę: wizyta w saunie i saunie, stosowanie okładów rozgrzewających. Długie przebywanie pod otwartym światłem słonecznym (szczególnie "topless"). Nieprawidłowo wybrana bielizna. Ostra hipotermia ciała. Konsekwencje interwencji chirurgicznej. Nie przestrzeganie elementarnych zasad higieny, zwłaszcza gdy kobieta karmi dziecko piersią. Podczas laktacji - stagnacja mleka w gruczołach mlecznych. Pęknięcia i otarcia w okolicy brodawki. Zapalenie torbieli piersi może być również konsekwencją: Obecność jakichkolwiek procesów zapalnych w organizmie - choroby układu oddechowego, grypa, ból gardła i tak dalej. Urazy lub uderzenia klatki piersiowej. Ogólne osłabienie odporności organizmu. Efekty termiczne na gruczole piersiowym - okłady, wanny lub sauny. [6], [7], [8], [9] Objawy zapalenie torbieli piersi Torbiel piersi o małym rozmiarze nie przeszkadza kobiecie. Ale wraz ze wzrostem wzrostu torbieli w klatce piersiowej pojawiają się bolesne odczucia. Bóle są powiązane z cyklem menstruacyjnym u kobiet i zaczynają się zwiększać przed krwawieniem miesiączkowym. Po przejściu miesięcznych bolesnych uczuć odejdź. Ból charakteryzuje się bólem, ciągnięciem lub rozerwaniem. Zapalenie torbieli piersi objawia się w następujących objawach: Początek bólu niezależnie od krwawienia miesiączkowego, to jest okresowo pojawiający się i umierający lub uporczywy. Bolesne odczucia stają się bardziej wyraźne i zmieniają się w łzawienie lub pulsowanie. Zdarza się, że bóle stają się tak silne, że kobiety nie mogą spać spokojnie. Pojawienie się gorączki, w której wzrost temperatury ciała może być wysoki, do trzydziestu ośmiu do trzydziestu dziewięciu stopni. W wyniku gorączki występują objawy zatrucia organizmu - utrata apetytu, pojawienie się nudności i wymiotów, osłabienie i ogólne złe samopoczucie. Skóra nad cysty rumieni się i puchnie, lokalna temperatura wzrasta. W niektórych przypadkach może dojść do wypłynięcia ropy z brodawek sutkowych. Gdy palpacja klatki piersiowej miała ostry ból. Torbiel w piersiach jest zaogniony przedłużonym przebywaniem w kobiecej piersi. Procesowi zapalnym towarzyszy infekcja lub ropienie. Infekcja torbieli piersi występuje z powodu wejścia do jamy torbieli różnych zakażeń za pomocą metod krwiotwórczych lub limfogennych. Infekcja może dostać się do torbieli, również przez pęknięcia w sutkach. Procesy zapalne w torbieli mogą prowadzić do wystąpienia ropnego zapalenia sutka (lub ropienia piersi). Ten rozwój choroby charakteryzuje się pojawieniem się odurzenia ogólnego organizmu, a mianowicie wzrostem ogólnej temperatury ciała, pojawieniem się dreszczy, osłabieniem, ogólnym złym samopoczuciem, nudnościami i wymiotami, bólami głowy. Następnie, gdy ropień się rozwija, silne, bolesne odczucia pojawiają się w klatce piersiowej, a skóra nad ropniem staje się czerwona. W tym samym czasie wzrasta miejscowa temperatura w obszarze rozwoju ropnia, a piersi zwiększają objętość. Nowotwór torbielowaty nie jest w stanie wykryć się przez długi czas i dopiero po otrzymaniu pewnego nacisku stan zapalny zaczyna się rozwijać. Stopniowo pojawiają się objawy zapalenia torbieli piersi: Niepożądany dyskomfort pojawia się w okolicy klatki piersiowej. Stopniowo objawia się obrzęk. Piersi z wewnętrzną patologią powiększają jej rozmiar, jej struktura staje się gęstsza. Podczas badania palpacyjnego odczuwa się nieznacznie bolesny obrzęk gruczołów piersiowych. W klatce piersiowej pojawia się uczucie ciężkości. Jeśli nie ma terminowej diagnozy i leczenia, mogą tworzyć się infiltry. Z brodawki może występować wydzielanie nieprzyjemnych żółtawych, brązowych, przezroczystych lub zielonkawych odcieni. Ogólny stan kobiety się pogarsza. Jeśli kobieta karmi swoje dziecko, proces ten może spowodować jej ból. Obserwuje się zaczerwienienie skóry w obszarze zapalenia. Jeśli proces zapalny przejdzie do etapu przewlekłego, obraz kliniczny staje się bardziej intensywny, może nastąpić wzrost węzłów chłonnych. Samo zdiagnozowanie tej patologii u kobiety jest możliwe rzadko, szczególnie w przypadku, gdy torbiel ma niewielki rozmiar. W niektórych pozycjach ciała jest w stanie po prostu ukryć się w tkance i tłuszczowych międzywarstwach. Ale nieprzyjemne objawy powinny być niepokojące i spowodować nieplanowaną wizytę u ginekologa lub mammologa. [10], [11], [12], [13], [14] Diagnostyka zapalenie torbieli piersi Jeśli martwisz się o stan gruczołów mlecznych, nie odkładaj wizyty u lekarza - specjalisty w tej dziedzinie. Rozpoznanie stanu zapalnego cysty piersi obejmuje: Analiza kobiecej anamnezy ginekologicznej. Badanie piersi pacjenta poprzez badanie dotykowe. Nawet ta prosta metoda pozwala doświadczonemu specjaliście na stwierdzenie obecności procesu torbielowatego. W obecności wydalin z brodawki sutkowej, możliwe staje się wykonanie do analizy odcisków maziowych. Jednakże, jeśli rozważymy konkretną torbiel, ta metoda nie jest wystarczająco informatywna. Badanie ultrasonograficzne. Biopsja aspiracyjna cienkich igieł z wykształcenia torbielowatego jest jedną z najbardziej pouczających metod diagnozowania choroby, ponieważ objawy cystosis są dość zgodne z objawami gruczolakowłókniaka. Rozpoznanie obu tych chorób jest nieco problematyczne. W świetle różnych metod leczenia, po prostu konieczne jest ustalenie prawidłowej przyczyny patologii. Ten lek nazywa się diagnostycznymi metodami badań, a także procedurami terapeutycznymi piersi. W końcu już można ustalić torbiel na etapie nakłucia, szacowaną na podstawie objętości "wypompowanej" cieczy. Jeśli dostaniesz płyn o objętości większej niż 1 ml, sprawdź obecność torbieli w piersi kobiety. Biorąc przebicie, lekarz zwraca szczególną uwagę na kolor płynu. W końcu może to świadczyć o obecności lub nieobecności procesu zapalnego w torbieli, co może wywołać tworzenie ropnych nacieków. Materiał jest również przesyłany do badania cytologicznego. Wszakże obecność procesu zapalnego zwiększa ryzyko zwyrodnienia łagodnego guza w nowotworze złośliwym. Może występować połączenie torbieli z guzem nowotworowym. Dlatego też, jeżeli foka nadal obmacuje kilka tygodni po nakłuciu, można wziąć pod uwagę dwa powody tego schematu: leczenie nie dało wyniku pozytywnego lub w historii istnieje głęboka patologia, która wymaga dokładniejszych badań. [15], [16], [17], [18], [19], [20] Z kim się skontaktować? Leczenie zapalenie torbieli piersi Leczenie zapalenia torbieli piersi u kobiet jest następujące: Przepisując leki przeciwbakteryjne do podawania doustnego. Dożylne podawanie antybiotyków. Zastosowanie witamin drogą doustną i domięśniową. Stosowanie leków zwiększających odporność metodami doustnymi i domięśniowymi. Torbiel piersi może stać się zaogniony, ponieważ znajduje się w klatce piersiowej przez długi czas. Aby zapobiec stanom zapalnym, konieczne jest prowadzenie terapii, która obejmuje: Hormonalne leczenie za pomocą gestagens i przebicie jamy torbieli. Zawartość wewnątrz jamy jest wypompowywana za pomocą specjalnej igły i wysyłana do badania cytologicznego. Leki są wstrzykiwane do jamy torbieli, które stymulują przyczepność ścian. Jeśli zapalenie torbieli piersi występuje dość często lub jeśli stwierdzono złośliwe komórki, cystę usuwa się chirurgicznie. Jak już ustalono wcześniej, leczenie samej torbieli można zakończyć na etapie diagnozy podczas nakłuwania. Ale leczenie zapalenia torbieli sutka przeprowadzono w nieco inny sposób, chociaż w zasadzie nie różni się od klasycznych systemów podawania związków przeciwbakteryjnych i przeciwzapalnych leków, kompleksy witaminowe, immunostymulujące wlew dożylny, a także, jeśli to niezbędne, i środki przeciwbólowe. Nimesil. Lek ten jest zalecany do stosowania wyłącznie u dorosłych. Przyjmowanie przyjmuje się doustnie, bezpośrednio po posiłku. Średnia dzienna dawka początkowa wynosi 0,2 g podzielonej na dwie dawki w ciągu dnia. Aby przygotować roztwór znajdujący się w torebce na pelet, należy rozpuścić go w ciepłej wodzie. W przypadku konieczności klinicznej dawkę można regulować zarówno po stronie dużej, jak i dolnej. Nimesil przeciwwskazane u pacjentów, u których wywiad obciążone wrzodowe przewodu patologii układu pokarmowego, ciężką niewydolnością nerek, cukrzycę typu 2, nadciśnienia tętniczego, krwawienie z żołądka, a także w przypadku kobiety w ciąży lub w okresie karmienia piersią. Nurofen. Lek jest przyjmowany doustnie po jedzeniu, ściśnięty z dużą objętością płynu. Dorośli przypisuje się w dawce 200-800 mg trzy do czterech razy dziennie. Jeśli rzeczywisty wynik zostanie osiągnięty, dzienną dawkę należy zmniejszyć do 600-800 mg. Nie należy przyjmować tego leku osobom obciążonym niewydolnością serca, obniżoną krwią, chorobą nerwu wzrokowego, chorobami wrzodowymi narządów wewnętrznych, nadwrażliwością na składniki leku. Diklofenak. W tabletkach lek ten przyjmuje się, a nie przeżuwa, w środku. Tabletkę należy popić dużą ilością wody. Dzienna dawka leku wynosi 0,1-0,15 g, które są podzielone na dwa lub trzy wejścia. Codzienna dawka dla dzieci jest obliczana jako 1 - 2 mg na kilogram masy ciała dziecka. Stosuje się kompresy do strefy patologicznej za pomocą roztworu dimeksydu (woda: preparat przyjmuje się zwykle w kombinacji 5: 1). Gazy zaimpregnowane roztworem nanosi się na strefę patologiczną, wierzch jest przykryty listkiem kapusty i zawinięty. Jeśli zapalenie doprowadziło do pojawienia się ropnej nacieki - zaczyna rozwijać się ropień. W tym przypadku jest otwierany chirurgicznie, starannie oczyszcza jamę ropną i wkłada drenaż. Jednocześnie leki są przepisywane w postaci leków przeciwbakteryjnych Cefepime. Lek podaje się pacjentowi dożylnie lub domięśniowo (wybór miejsca wstrzyknięcia zależy od stopnia wrażliwości drobnoustrojów na składniki leku i stan nerek). Dożylnie lek podaje się w przypadku ciężkich postaci zmiany. W naszym przypadku cefepim podaje się domięśniowo. Dawki dla dzieci o masie ciała powyżej 40 kg i dorosłych to 0,5 - 1 g (jeśli nerki pracują normalnie). Odstęp między wstrzyknięciami - 12 godzin. Minimalny cykl leczenia wynosi siedem dni. Dla dzieci w wieku od 2 miesięcy i tych, których masa ciała nie osiągnęła wagi 40 kg, zalecana dawka wynosi 50 mg na każdy pełny kilogram niemowlęcia. W takim przypadku dzienna dawka dla tej kategorii pacjentów nie powinna przekraczać "dorosłej" ilości leku. Biorąc leki mogą powodować niepożądane objawy: bóle głowy, nudności, zmiany gustów, zawroty głowy, wymioty, niewydolność nerek, biegunka, wysypka skórna, zapalenie pochwy, tachykardia, i wiele innych objawów. Ceftriakson. Lek ten, podobnie jak poprzedni, wstrzykuje się do żyły lub mięśnia. Dawka dla dzieci w wieku 12 lat i dorosłych jest zalecana raz dziennie na 1 do 2 g leku. Możesz przyjąć połowę dawki w odstępach 12 godzin. Ale nie przekraczaj 4 g leku przyjmowanego w ciągu jednego dnia. Dla nowo narodzonych dzieci (do 2 tygodnia życia) ilość leku wynosi 20 do 50 mg na kilogram masy ciała. Piersi i małe dzieci, które nie osiągnęły wieku 12 lat, oblicza się ilość leku: 20 - 80 mg na kilogram masy ciała dziecka. Jeśli dziecko waży więcej niż 50 kg, zalecana dawka leku odpowiada dawce dla dorosłych. Do przeciwwskazań ceftriakson można przypisać tylko zwiększoną wrażliwość na jeden lub więcej składników leku. Jeśli to konieczne, lekarz przepisuje leki przeciwbólowe. Analgin. Dla dorosłych lek ten jest przepisywany w dawce jednej tabletki dwa do trzech razy w ciągu dnia. Maksymalna dzienna dawka nie powinna przekraczać sześciu tabletek (3 g). Dla małych pacjentów analgin przepisywany jest w dawce 5-10 mg na kilogram masy ciała. Zaleca się spożywać od trzech do czterech posiłków dziennie. Przebieg terapii trwa nie dłużej niż trzy dni. Niemowlę należy dokładnie zmiażdżyć. Nie należy przyjmować tego leku w przypadku nadwrażliwości lub reakcji alergicznej na jeden lub więcej składników analgin. Przeciwwskazane w astmie oskrzelowej, chorobach krwi, ciężkich postaciach niewydolności nerek i wątroby, ucisku krwi, podczas ciąży i laktacji. Jako kompleks witaminowo-mineralny można zaoferować multifruit lub witum. Vitrum. Przepisany napój witaminowy jest spożywany pod koniec posiłku. Konieczne jest przyjmowanie jednej tabletki dziennie. Wstęp jest dozwolony dla pacjentów powyżej 12 lat. Do przeciwwskazań, oprócz wieku pacjenta, indywidualnej nietolerancji leku lub hiperwitaminozy A. W roli leków wspierających odporność odpowiednie są immunomodulatory: Echinacea. Tabletkę wkłada się do ust i wchłania. Dzieci w wieku powyżej 12 lat i dorośli powinni zażywać jedną tabletkę trzy do czterech razy dziennie, w przypadku efektu terapeutycznego, przyjmowanie echinacei należy zmniejszyć do jednej tabletki raz w tygodniu. Przebieg leczenia nie powinien przekraczać ośmiu dni. Przeciwwskazania i skutki uboczne tego leku nie są dokładnie badane, dlatego nie zaleca się stosowania go w harmonogramach leczenia kobiet w ciąży i karmiących piersią swoich dzieci. Immunal. Przed użyciem leku jego wymaganą ilość należy rozcieńczyć niewielką ilością wody. Pacjenci w wieku powyżej 12 lat powinni zażywać trzy razy w ciągu 2,5 ml. Dzieci w wieku 6-12 lat dawkę zmniejsza się do 1,5 ml zawiesiny. Liczba przyjęć pozostaje taka sama. Dawki dla dzieci w wieku od roku do sześciu są jeszcze mniejsze i wynoszą 1 g, przyjmowane trzy razy dziennie. Przeciwwskazania do leku obejmują indywidualną nietolerancję składników immunologicznych, chorób autoimmunologicznych, tendencję do reakcji alergicznych. W przypadku konieczności medycznej lekarz prowadzący może przepisać środki uspokajające. Tenoten. Tablet do resorpcji jest pobierany dwa razy dziennie, po jednym na raz - po dwie sztuki na odbiór. Jeśli to konieczne, lek można zażywać do czterech razy dziennie. Czas trwania leczenia, jeśli to konieczne, może trwać do trzech miesięcy lub dłużej. Walerian. Woda (dla małych pacjentów) i ekstrakt z walerianu z wody i alkoholu są przyjmowane do środka, niezależnie od czasu przyjmowania pokarmu. Dawkowanie (od 100 do 600 mg) jest ściśle indywidualne i musi być dostosowane przez lekarza. Możesz również użyć herbat Waleriana. Angażowanie się w samoleczenie zapalenia torbieli piersi nie jest tego warte - jest obarczona jeszcze większymi komplikacjami, które mogą prowadzić kobietę i chorobę onkologiczną. W tej sytuacji słuszne będzie poszukiwanie pomocy onkologa mammologa, który przeprowadzi kompleksowe badanie, zdiagnozuje i zaleci niezbędne leczenie. Zapobieganie We wczesnych stadiach patologii trudno rozpoznać i zdiagnozować torbiel (szczególnie niezależnie). Ale możesz spróbować chronić swoje ciało tak bardzo, jak to tylko możliwe, przed tym "nieszczęściem". Zapobieganie zapaleniom torbieli piersi obejmuje: Konieczne jest regularne (co najmniej raz w roku) badanie u lekarza mammologa. Okresowo poddawana badaniu ultrasonograficznemu gruczołów sutkowych. Badania krwi na obecność hormonów nie będą zbyteczne. Unikaj obrażeń. Podczas karmienia piersią mleko należy ostrożnie zlać, aby uniknąć stagnacji. Po karmieniu, umyć piersi ciepłą wodą i owinąć wokół, aby chronić się przed hipotermią. Dobrze jest wybrać wygodną wygodną bieliznę, najlepiej z naturalnego materiału. Utrzymuj swój układ odpornościowy na odpowiednim poziomie. Nie wolno nadużywać solarium i sauny, ogranicz czas ekspozycji na bezpośrednie działanie promieni słonecznych (szczególnie niebezpieczne jest opalanie się "topless"). [21], [22], [23], [24], [25], [26], [27] Prognoza Dzięki terminowemu i skutecznemu leczeniu rokowanie zapalenia torbieli piersi jest całkiem korzystne. Jeśli konieczne leczenie zostanie wykonane, nawroty występują rzadko. Jeśli nie zostaną podjęte odpowiednie środki, proces zapalny postępuje i może prowadzić do degeneracji łagodnego nowotworu nowotworu do złośliwego guza, ropienia i tworzenia ropni. Piersi są godnością kobiety, jej przynależności do kasty wybranych, wybranych do rodzenia i karmienia nowego małego człowieka. Ale aby wypełnić swoją misję, musi bardziej uważać na swoje zdrowie. Dlatego, aby zapobiec zapaleniu torbieli piersi, nie zaniedbuj regularnych badań lekarza - mammologa. A jeśli odczuwasz dyskomfort w klatce piersiowej, szczególnie nie musisz odkładać wizyty. [28], [29], [30], [31], [32] Translation Disclaimer: The original language of this article is Russian. For the convenience of users of the iLive portal who do not speak Russian, this article has been translated into the current language, but has not yet been verified by a native speaker who has the necessary qualifications for this. In this regard, we warn you that the translation of this article may be incorrect, may contain lexical, syntactic and grammatical errors. Biopsja tarczycy wykonywana jest w poradni. Czas trwania biopsji uzależniony jest od ilości nakłuwanych guzków, badanie trwa od 5 do 15 minut. Przed badaniem należy zdjąć biżuterię z szyi oraz ozdoby z włosów. Podczas badania pacjent proszony jest o położenie się na wznak oraz odchylenie głowy do tyłu. Torbiele w piersiach są workami wypełnionymi płynem wewnątrz piersi, które zwykle nie są rakowate (łagodne). Kobieta może mieć jedną lub wiele torbieli piersi i mogą one występować w jednej lub obu piersiach. Są często opisywane, jako okrągłe lub owalne bryły o wyraźnych krawędziach. Torbiele w piersiach kobiety zazwyczaj odczuwają, jako zmianę wielkości winogrona lub wypełniony wodą balon, czasami torbiel piersiowa jest duża i łatwo wyczuwalna. Torbiele piersiowe nie wymagają leczenia, jeśli torbiel jest duża i bolesna lub niewygodna, odsączanie płynu z torbieli piersi może złagodzić objawy. Torbiele piersi są powszechne u kobiet przed menopauzą, w wieku od 35 do 50 lat. Ale można je spotkać u kobiet w każdym wieku. Mogą wystąpić także u kobiet po menopauzie, które były leczone hormonalnie. Torbiele w piersiach – przyczyny Każda z piersi zawiera płatki tkanki gruczołowej, ułożone jak płatki stokrotki. Pęknięcia dzielą się na mniejsze krwinki, które wytwarzają mleko w czasie ciąży i karmienia piersią. Tkanka wspomagająca, która nadaje piersi jej kształt, składa się z tkanki tłuszczowej i włóknistej tkanki łącznej. Torbiele piersi rozwijają się w wyniku gromadzenia się płynów wewnątrz gruczołów w piersiowe mogą być określone przez ich rozmiar: Mikrocysty są zbyt małe, aby można było je poczuć, ale można je zobaczyć podczas testów obrazowych, takich jak mammografia czy ultrasonografia. Macrocysty są wystarczająco duże, aby mogły być odczuwalne i mogą rosnąć do około 2,5 do 5 centymetrów. Duża torbiel piersi może wywierać nacisk na pobudzoną tkankę piersiową, powodując ból piersi lub dyskomfort. Eksperci nie wiedzą, co powoduje torbiele w piersiach. Mogą się rozwijać w wyniku zmian hormonalnych zachodzących w czasie miesiączki. Niektóre dowody wskazują, że nadmiar estrogenu w organizmie, który może pobudzić tkankę piersiową, może przyczyniać się do torbieli piersiowych. Torbiele w piersiach – objawy Kliknij "Polub tę stronę", a będziesz na bieżąco z najnowszymi artykułami. Torbiele piersiowe można znaleźć w jednej lub obu piersi. Objawy torbieli piersi obejmują: Gładka, łatwo ruchoma bryła okrągła lub owalna z wyraźnymi krawędziami, (która zazwyczaj, chociaż nie zawsze, wskazuje na to, że jest łagodna). Odpływ płynu, który może być jasny, żółty, słomkowy lub ciemnobrązowy. Ból brzucha lub tkliwość w okolicy guza piersiowego. Wzrost rozmiaru gruczołu piersiowego i tkliwość piersi tuż przed okresem. Zmniejszenie rozmiaru gruczołu piersiowego i rozwiniecie się innych objawów po okresie. Mając torbiele piersi nie zwiększa się ryzyko wystąpienia raka piersi. Ale posiadanie torbieli może utrudnić znalezienie nowych guzów piersi lub innych zmian, które mogą wymagać oceny lekarza. Zwykła zmiana w piersiach często odczuwana jest, jako nierówna lub guzkowa. Jeśli jednak pojawią się nowe guzki piersi, które utrzymują się po okresie menstruacyjnym lub jeśli istniejący guz piersi rośnie lub zmienia się, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Torbiele w piersiach – badania i diagnoza Po tym, jak lekarz zidentyfikuje guzek piersi, należy przeprowadzić badanie przesiewowe i postawić diagnozę. Po omówieniu objawów i historii choroby lekarz przeprowadzi badania piersi i może zlecić diagnostykę mammograficzną lub ultrasonografię piersi. Na podstawie ustaleń dotyczących badań obrazowych oraz badania klinicznego może on skierować kobietę na biopsję piersi. Badanie fizykalne piersi Lekarz zbada fizycznie piersi i sprawdzi wszelkie inne nieprawidłowości w piersi. Ze względu na to, że lekarz nie może samodzielnie oprzeć się na samym badaniu piersi, aby sprawdzić czy guz piersi jest torbielą, potrzebny jest kolejny test. Zwykle jest to badanie obrazowe lub wprowadzanie drobnych igieł. USG piersi Ultrasonografia piersi może pomóc lekarzowi stwierdzić, czy guzek piersi jest wypełniany płynem czy ciałem stałym. Obszar napełniony płynem zazwyczaj wskazuje torbiel piersi. Masywną masą pojawiającą się najprawdopodobniej jest guz taki jak gruczolakorak, ale stała bryła może również być rakiem piersi. Lekarz może zalecić biopsję w celu dalszej oceny masy, która wydaje się stała. Jeśli lekarz łatwo poczuje guzek piersiowy, może on pominąć badanie ultrasonograficzne piersi i wykonywać aspiracje drobnymi igłami. Precyzyjna igła aspiracyjna Podczas zabiegu lekarz wkłada cienką igłę do bryły piersiowej i próbuje wyciągnąć płyn. Często, aspiracja drobnymi igłami odbywa się przy użyciu ultrasonografu w celu precyzyjnego umieszczenia igły. Jeśli wypływa ciecz, a guzek piersi zmniejsza się, lekarz może natychmiast wykonać diagnostykę piersi. Jeśli płyn nie jest zabarwiony krwią a guzek piersi znika, kobieta nie wymaga dalszych badań ani leczenia. Jeśli płyn będzie zawierał krew lub nie zniknie guzek piersi, lekarz może przesłać próbkę płynu do badań laboratoryjnych. Najprawdopodobniej skieruje pacjentkę do chirurga piersi lub do radiologa – lekarza przeszkolonego w celu przeprowadzenia badań obrazowych i procedur. Jeśli nie zostanie wyciągnięty płyn, lekarz zaleci wykonanie badania obrazowego, takiego jak diagnostyczny obraz mammograficzny lub ultrasonografia. Brak płynu lub guzów piersiowych, które nie znikają po aspiracji, sugerują, że guzek piersiowy – lub przynajmniej jego część – jest stały. Próbkę komórek lekarz pobierze w celu sprawdzenia obecności raka (biopsja odsysania przy pomocy cienkiej igły). Torbiele w piersiach – zabiegi i leki Nie jest konieczne leczenie prostych torbieli piersiowych, które są wypełnione płynem i nie powodują żadnych objawów. Precyzyjna igła aspiracja Za pomocą drobnych igieł lekarz może diagnozować i leczyć torbiele w piersiach, jeśli lekarz usunie cały płyn z torbieli w momencie diagnozy, zniknie zmiana w piersi i objawy ustąpią. W przypadku niektórych torbieli piersi może być konieczne opróżnianie płynu więcej niż jeden raz. Często występują nawracające lub nowe torbiele. Jeśli torbiel piersi utrzymuje się przez dwa do trzech cykli miesiączkowych i rośnie, należy zgłosić się do lekarza w celu dalszej oceny. Stosowanie hormonów Stosowanie pigułek antykoncepcyjnych (doustnych środków antykoncepcyjnych) w celu regulacji cyklu menstruacyjnego może pomóc w zmniejszeniu nawrotu torbieli piersiowych. Jednak ze względu na możliwe znaczne działania niepożądane, tabletki antykoncepcyjne lub inne leki hormonalne, takie jak tamoksyfen, są zwykle zalecane tylko u kobiet z ciężkimi objawami. Przerwanie terapii hormonalnej po menopauzie może również pomóc w zapobieganiu torbieli w piersiach Chirurgia Chirurgia usunięcia torbieli w piersiach jest konieczna tylko w nietypowych okolicznościach. Lekarz może rozważyć chirurgię, jeśli pojawiają się niewygodne torbiele piersi lub jeśli torbiel piersi zawiera płyn z krwią lub inne niepokojące objawy. rdgbk.
  • 9eesfm2dwv.pages.dev/151
  • 9eesfm2dwv.pages.dev/196
  • 9eesfm2dwv.pages.dev/254
  • 9eesfm2dwv.pages.dev/85
  • 9eesfm2dwv.pages.dev/166
  • 9eesfm2dwv.pages.dev/285
  • 9eesfm2dwv.pages.dev/9
  • 9eesfm2dwv.pages.dev/150
  • 9eesfm2dwv.pages.dev/86
  • okłady z sody na torbiele w piersiach