w tabeli (mÓj autorski pomysŁ na pisanie rozprawek, by nie zapomnieĆ o ich waŻnych elementach) znajduje sie rozprawka, publikujĘ za zgodĄ autorki TEMAT : Napisz rozprawkę, w której rozważysz, czy doświadczenia życiowe bohaterów literackich mogą być pouczające dla czytelników.Lalka jest utworem wyjątkowym. Wzbudza kontrowersje od momentu ukazywania się w odcinkach na łamach „Kuriera Codziennego” w latach 1887-1889 aż do dziś. Utwór oddaje nastroje lat 80. XIX wieku, kiedy to w świadomości polskich pozytywistów doszło do kryzysu. Piękne idee pracy organicznej, pracy u podstaw były nie do zrealizowania. Początkowy optymizm został zastąpiony pesymizmem, brakiem wiary w możliwość zrealizowania programu. Lalka bardzo dobrze wpisuje się w te przemiany. Spis treści1. Geneza Lalki 2. Streszczenie Lalki 3. Czas akcji 4. Miejsce akcji 5. Tytuł powieści 6. Problematyka powieści 7. Narracja w Lalce 8. Bohaterowie Stanisław Wokulski Izabela Łęcka Ignacy Rzecki Julian Ochocki Tomasz Łęcki Baronowa Krzeszowska 9. Cenzura wobec Lalki 10. Adaptacje Lalki 11. Lalka na maturzeTrzy pokolenia, czyli o genezie LalkiPowieść początkowo nosząca tytuł "Trzy pokolenia" w zamyśle autora miała: „ (...) przedstawić naszych polskich idealistów na tle społecznego rozkładu.” Kondycja polskiego społeczeństwa nie była wyłącznym tematem Lalki. Jednym z wątków pobocznych powieści jest proces o lalkę wzorowany na faktycznym procesie. Prus w liście do Władysława Korotyńskiego wyjaśnia znaczenie tego wydarzenia na powstanie całej powieści Streszczenie Lalki Sprawdź treść streszczenia z filmu lub czytaj: szczegółowe streszczenie Streszczenie głównych wątków powieściGłównym wątkiem Lalki jest nieodwzajemniona miłość Stanisława Wokulskiego do Izabeli Łęckiej. Wokół niego kręci się akcja utworu, zbudowana według techniki „nawarstwiania motywów”. Takie kompozycyjne rozwiązanie umożliwiło autorowi ukazanie przekroju warstw społecznych, dokładnego sportretowania reprezentantów poszczególnych środowisk. W szczególności jednak Lalka to powieść o:polskim społeczeństwie, w której odnajdziemy drobiazgową panoramę warstw społecznych: arystokratycznych, mieszczańskich oraz biedoty miejskiej. Warszawie, opisanej z zachowaniem topograficznych szczegółów. Wraz z głównym bohaterem wędrujemy po Krakowskim Przedmieściu, dzielnicy biedoty – Powiślu, spacerujemy w Łazienkach, oglądamy wystawy sklepowe opisane z niezwykłą dokładnością, bierzemy udział w kościelnych kwestach, konnych wyścigach na Służewcu, balach i przedstawieniach teatralnych, które naprawdę się odbyły (Prus czytał o nich w kronikach). Krakowskie Przedmieście w czasach Bolesława Prusa Miłości kupca galanteryjnego do arystokratki. Uczucie zostało opisane z naciskiem na romantyzm niespełnionych, namiętnych pragnień. Stanisław Wokulski często przypomina swym zachowaniem mickiewiczowskiego Gustawa z IV części Dziadów, czyli tragicznego kochanka, doznającego, zamiast słodyczy miłości, goryczy i upokorzenia. Awansie społecznym. Bohater z biednego chłopca, dzięki wytrwałej pracy i samodzielnej nauce, a niekiedy też dzięki sprytowi i wyrachowaniu, przeobraża się w majętnego pana, wchodzącego „na salony”. Wątki poboczne - dzieje Ignacego Rzeckiego, - losy Heleny Stawskiej, - losy prezesowej Zasławskiej, - historia Minclów, - historia rodziny Łęckich, - historia rodziny Krzeszowskich. Wątki epizodyczne Przykładem wątku epizodycznego jest historia studentów (pełniący funkcję humorystyczną) czy proces o akcjiPowieść Lalka Bolesława Prusa ma rozbudowaną i nieszablonową płaszczyznę czasową, mimo iż autor wykorzystał w niej konwencję realistyczną, determinującą usytuowanie akcji w określonej przestrzeni. Opisane wydarzenia można podzielić na dwie grupy. Do pierwszej zaliczymy te, które rozgrywają się w czasie akcji właściwej, czyli toczącej się w chwili, gdy narrator opowiada o nich. Trwają one prawie dwa lata i obejmują przedział od marca 1878, czego dowodzi początkowy fragment powieści:W początkach roku 1878, kiedy świat polityczny zajmował się pokojem san-stefańskim, wyborem nowego papieża albo szansami europejskiej wojny, warszawscy kupcy tudzież inteligencja pewnej okolicy Krakowskiego Przedmieścia niemniej gorąco interesowała się przyszłością galanteryjnego sklepu pod firmą J. Mincel i S. Wokulski. Datą zamykającą okres akcji właściwej jest koniec października 1879 roku. Drugą warstwą czasową, nazywaną retrospektywną, jest ta widoczna w pamiętnikach Ignacego Rzeckiego. Dzięki wspomnieniom starego subiekta czytelnik dowiaduje się o wydarzeniach rozgrywających się nie tylko na początku XIX wieku (okolice lat 30., jak również II połowa stulecia - Wiosna Ludów z 1848 i powstanie styczniowe z 1863), ale także tych z przełomu XVII i XIX stulecia (ojciec Rzeckiego opowiadał mu o Napoleonie Bonaparte).Krakowskie Przedmieście i inne miejsca w LalceMiejscem akcji jest głównie Warszawa. Została ona dokładnie sportretowana – pada wiele nazw ulic, placów i miejsc. Poszczególne budynki, które w rzeczywistości nie istniały, takie jak – kamienica Łęckich, stary i nowy sklep Wokulskiego, dom Wokulskiego można zlokalizować. Pojawiają się także obiekty autentyczne, takie jak kościół św. Józefa, Teatr Narodowy, gmach sądu. Zobacz ważne miejsca na mapie stolicy. Akcja powieści rozgrywa się również w Paryżu, Zasławiu i Zasławku, przez moment znajdujemy się również na stacji w Skierniewicach. Pomnik Wokulskiego w Skierniewicach - rzeźba Roberta SobocińskiegoCo oznacza tytuł powieści? Bolesław Prus zatytułował swoją powieść przewrotnie, ponieważ tytułowa Lalka może się odnosić do co najmniej dwóch kwestii. Idąc za słowami samego autora, można w fakcie zatytułowania powieści tym rzeczownikiem dopatrywać się nawiązania do procesu, jaki pani Helenie Stawskiej wytoczyła baronowa Krzeszowska. Istotą sporu była lalka, którą rzekomo miała ukraść ta pierwsza (oczywiści posądzenia było niesłuszne, co dzięki pomysłowości Stanisława Wokulskiego udało się udowodnić). Proces ten wypełnia znaczną część Pamiętnika starego subiekta z VIII rozdziału II tomu i jest literackim zapisem autentycznego wydarzenia, o którym Prus przeczytał w gazecie. Innym rozwinięciem tytułu jest postać panny Izabeli Łęckiej, której osobowość, postępowanie, życiowe wybory, sposób traktowania innych przypominają… lalkę, o czym świadczy wypowiedź prezesowej Zasławskiej: Co mnie jednak dziwi najmocniej – prawiła – to okoliczność, że na podobnych lalkach nie poznają się mężczyźni. Prus wskazywał, że wszelkie interpretacje tytułu wysuwające na pierwszy plan wątek miłosny są błędne, a pierwotny tytuł powieści Trzy pokolenia lepiej oddawały jego Lalki Bolesława PrusaLalka jako opowieść o ludzkich dążeniach, sposobie postrzegania świata (np. idealizm Rzeckiego czy scjentyzm Ochockiego), wielości ludzkich charakterów i motywów postępowania, Lalka jako powieść społeczno-obyczajowa – sportretowana różnorodna i bogata struktura społeczna XIX-wiecznych mieszkańców Warszawy. Występuje dokładny, panoramiczny opis stolicy, Lalka jako powieść patriotyczna – idealistyczne wspomnienia powstania i marzenia o przyszłości, ujawniające się w Pamiętniku starego subiekta (Ignacego Rzeckiego), Lalka jako powieść psychologiczna – historia nieodwzajemnionej miłości, odrzuconych uczuć, niespełnionych pragnień (Stanisław Wokulski). Lalka jako powieść o rodzącym się kapitalizmie - Lalka - jest świadectwem zmiany stosunków społecznych w końcu XIX w. Oto na salony trafia kupiec galanteryjny, który dzięki swojej zaradności pomnaża majątek i jest adorowany przez arystokrację. Jesteśmy świadkami rozwoju firm Wokulskiego, a także z opowieści biedoty poznajemy świat warszawskich fabryk. Narracja w LalceLalka jest powieścią kunsztownie zbudowaną pod względem narracji. W utworze można wyróżnić kilka technik narracyjnych: 1. Narrator trzecioosobowy, wszechwiedzący, nieujawniający swojej obecności, podający fakty. 2. Narrator pierwszoosobowy – Rzecki piszący swój „Pamiętnik starego subiekta”. Ta narracja cechuje się częstym występowaniem retrospekcji oraz subiektywnym stosunkiem narratora do przedstawianych zdarzeń. Rzecki przedstawia w swoim pamiętniku swoje dzieciństwo, udział w Wiośnie Ludów, młodość Wokulskiego; komentuje także współczesne dla powieści wydarzenia. 3. Przedstawianie różnych punktów widzenia (mowa niezależna). Poszczególne postaci na ten sam temat wypowiadają się w różny sposób, podając swoją wersję czy interpretację wydarzeń. 4. Mowa pozornie zależna – występuje, gdy trzecioosobowy narrator przyjmuje perspektywę danego bohatera, przedstawiając jego przemyślenia, refleksje. Dzieje się tak zwłaszcza w partiach, które przedstawiają przemyślenia Wokulskiego oraz Wokulski Zobacz oddzielny artykuł: Stanisław Wokulski - charakterystyka Izabela Łęcka Izabela Łęcka jest główną kobiecą postacią w powieści Bolesława Prusa. Dwudziestopięciolatka pochodzi z arystokratycznej, choć z winy jej samej oraz jej ojca Tomasza Łęckiego – nękanej widmem bankructwa, rodziny. O jej urodzie i doskonałych manierach krążą legendy:Była niepospolicie piękną kobietą. Wszystko w niej było oryginalne i doskonałe. (...) Szczególne wrażenie robiły jej oczy, niekiedy ciemne i rozmarzone, niekiedy pełne iskier wesołości, czasem jasnoniebieskie i zimne jak lód. Uderzająca była gra jej fizjognomii. Kiedy mówiła, mówiły jej usta, brwi, nozdrza, ręce, cała postawa, a nade wszystko oczy, którymi zdawało się, że chce przelać swoją duszę w słuchacza. Kiedy słuchała, zdawało się, że chce wypić duszę z opowiadającego. Jej oczy umiały tulić, pieścić, płakać bez łez, palić i mrozić. Piękne, zewnętrzne oblicze i maska dobrze wykształconej damy, obytej w towarzystwie, mającej doskonały styl i smak, posługującej się kilkoma językami obcymi kryły zżerające ją od wewnątrz moralne zepsucie. Dni wypełniały jej spotkania z ciotkami, wyścigi konne czy odpisywanie na listy, a wieczorami odwiedzała teatry, brała udział w balach, na których wzbudzała zachwyt strojnymi sukniami i perfekcyjnie ułożonymi włosami, co jeszcze bardziej uwypuklało powierzchowność jej natury. Spotkania kulturalne czy nawet kościelne kwesty dobroczynne były dla niej okazją do bycia w centrum zainteresowania, a to kochała najbardziej. Świadczą o tym słowa doktora Szumana oraz Ochockiego, którzy skomentowali jej decyzję o wstąpieniu do klasztoru ironicznym pytaniem:- Cóż to, czy ma zamiar nawet Pana Boga kokietować, czy tylko chce po wzruszeniach odpocząć, ażeby pewniejszym krokiem wyjść za mąż? Ignacy Rzecki Julian OchockiJulian Ochocki jest powieściowym przykładem idealisty: Zdawało się, że ma rysy Napoleona Pierwszego, przysłonięte jakimś obłokiem młody, nie mający jeszcze trzydziestu lat miłośnik nauki i postępu, mimo iż pochodzi z arystokratycznego rodu, nie wiedzie próżniaczego, egoistycznego życia. Przeciwnie, stara się coś dać od siebie ludzkości, dlatego decyduje się na realizację swoich naukowych planów skonstruowania latającej maszyny, która zmieniłaby bieg ludzkości. Wyrazem siły tego marzenia są jego pełne energii i wiary w technikę słowa:Co mnie żeniaczka, kobiety, a nawet mikroskopy, stosy i lampy elektryczne? Oszaleję albo… przypnę ludzkości skrzydła… Warto podkreślić, że Prus nie pozostawił swojego idealistycznego bohatera w kraju, który tłamsił indywidualizm (przykładem Wokulski), lecz „przeprowadził go” do Francji – powieściowego azylu poświęcających życie nauce wynalazców (jak Geist).Tomasz ŁęckiBaronowa KrzeszowskaMieszkała w kamienicy należącej do Łęckich, a potem do Wokulskiego i w niczym nie przypominała kobiet ze swojej klasy: „I machinalnie przypatrywał się niezwykłej fizjognomii damy, która wybierała neseserki. Była ubrana skromnie, miała gładko uczesane włosy. Na jej twarzy białej i razem żółtej malował się głęboki smutek; spoza ust przyciętych wyglądała złość, a ze spuszczonych oczu błyskał czasami gniew, niekiedy pokora” [Rozdział ósmy, tom I]. W opłakiwaniu straty jedynej córeczki nie towarzyszył jej mąż, co był powodem ich zatargu trwającego prawie całą wobec LalkiCzasy zaboru rosyjskiego nie były proste dla ówczesnych twórców. Cenzura polityczna odrzucała całe utwory, wykreślała wątki nie szczędząc fabuły wielu powieści. Pisarze i poeci wielokrotnie ukrywali swoje intencje za metaforami, przypowieściami, czy niedopowiedzeniami. Cenzura nie była łaskawa także dla Prusa (ok. 40 ingerencji), zwłaszcza porównując pierwsze wydanie książkowe z fragmentami drukowanymi w Kurierze Codziennym. Wykreślono wszelkie wątki powstańcze, zesłania na Syberię czy emigracji. Weryfikacja czasopism nie była tak dokładna, jak weryfikacja książek, więc obie wersje różnią się od siebie nieznacznie:„Kiedy, dzieckiem będąc, łaknął wiedzy – oddano go do sklepu z restauracją. Kiedy zabijał się nocną pracą, będąc subjektem – wszyscy szydzili z niego… Kiedy nareszcie dostał się do uniwersytetu – prześladowano go porcjami, które niedawno podawał gościom”. „Handel – mówiono mu – to taki piękny kawałek chleba, w tak ciężkich czasach!” „No i wrócił do handlu…” Pierwsze wydanie Lalki z 1890r. w Kurierze Codziennym opublikowano dodatkowy akapit, który składał losy Wokulskiego w całość, po słowach: „…które niedawno podawał gościom.”: „Odetchnął dopiero na Syberji. Tam mógł pracować, tam zdobył uznanie i przyjaźń Czerskich, Czekanowsklch, Dybowskich. Wrócił do kraju prawie uczonym, lecz gdy w tym kierunku szukał zajęcia, zakrzyczano go i odesłano do handlu…” „To taki piękny kawałek chleba, w tak ciężkich czasach!” „No i wrócił do handlu…” Mając świadomość trudności Prus narzucił sobie swego rodzaju autocenzurę, wymazując z rzeczywistości ówczesnej Warszawy Rosjan i miejsca z nimi związane(nie wspomina o Zamku Królewskim - siedzibie ówczesnych władz zaborczych, o żadnej z kilkudziesięciu cerkwi prawosławnych, o rusyfikacji). Posługując się mową ezopową, stara się przemycić wątki ważne z punktu widzenia budowy świadomości narodu. Od pierwszego wydania, przez ponad ćwierć wieku, Lalka funkcjonowała w formie okaleczonej przez carską cenzurę. Dopiero opracowanie Lalki przez Zygmunta Szwykowskiego z 1935 nie zawiera zniekształceń cenzuralnych i z drobnymi zmianami ówczesnych konstrukcji gramatycznych, funkcjonuje do dziś. Adaptacje Lalki Film Lalka W 1968 roku nakręcono film pt. „Lalka” w reżyserii i na podstawie scenariusza Wojciecha Jerzego Hasa, z Beatą Tyszkiewicz jako Izabelą Łęcką, Mariuszem Dmochowskim jako Stanisławem Wokulskim (za tę rolę otrzymał nagrodę aktorską MFF-Panama w 1969 roku) oraz Tadeuszem Fijewskim w roli Ignacego Rzeckiego (otrzymał tą samą nagrodę).Serial: 17 września 1978 roku miał premierę pierwszy z dziewięciu odcinków serialu „Lalka” w reżyserii Ryszarda Bera i na podstawie scenariusza Aleksandra Ścibor-Rylskiego. Izabelę Łęcką tym razem zagrała Małgorzata Braunek, Stanisława Wokulskiego – Jerzy Kamas, a Ignacego Rzeckiego niezapomniany w tej roli Bronisław Pawlik (w 1978 roku uhonorowany nagrodą aktorską Festiwalu Polskiej Twórczości Telewizyjnej w Olsztynie).Lalka w teatrze1952r. - Teatr Polski w Warszawie, reż. Zygmunt Leśnodorski. Stanisława Wokulskiego grał Lech Madaliński, a Izabelę Łęcką - Nina Andrycz, odegrano 195 przedstawień przez 3 lata1967 r. Teatr Powszechny w Warszawie, reż. Adam Hanuszkiewicz. W rolę Stanisława Wokulskiego wcielił się Mariusz Dmochowski, a Izabelę Łęcką odgrywała Ewa Wawrzoń. Adaptację Adama Hanuszkiewicza wykorzystano w teatrach w Szczecinie, Wrocławiu i Bielsku - Białej1993 r. "Panna Izabela" na podstawie Lalki, Teatr Narodowy w Warszawie, reż. Adam Hanuszkiewicz. W roli Stanisława Wokulskiego wystąpił Paweł Szczęsny, a Magdalena Cwenówna występowała jako Izabela r. Teatr Polski we Wrocławiu, uwspółcześniony spektakl oparty na motywach Lalki, reż Wiktor Rubin, Wystąpili: Bartosz Porczyk jako Stanisław Wokulski, Kinga Preis jako Izabela Łęcka2010 r. Teatr Muzyczny im. Danuty Baduszkowej w Gdyni, reż. Wojciech Kościelniak, kierownictwo muzyczne: Piotr Dziubek. Wystąpili i występują do dziś (2018r.): Rafał Ostrowski jako Stanisław Wokulski, Darina Gapicz i Renia Gosławska jako Izabela Łęcka2015 r. Teatr Polski w Bielsku Białej, reż Aneta Groszyńska. Wokulski - kreacja Kazimierza Czapli, Łęcka - kreacja Oriany Soiki2015 r. Teatr Powszechny w Warszawie, reż. Wojciech Faruga. Marcin Czarnik jako Wokulski, Anita Sokołowska jako Izabela Łęcka Lalka na maturze Lalka od momentu wprowadzenia nowej matury pojawiła się na tym egzaminie 4 razy:2008 r. "Sen jako sposób prezentowania postaci literackiej" , na podstawie Lalki2012 r. - Porównaj postawy życiowe Izabeli Łęckiej i Joanny Podborskiej ukazane w podanych fragmentach Lalki Bolesława Prusa i Ludzi bezdomnych Stefana Żeromskiego. Odwołując się do znajomości utworów zwróć uwagę na okoliczności, które miały wpływ na ukształtowanie osobowości bohaterek2015 r. - "Wola człowieka czy niekontrolowane siły decydują o losie ludzkim?" Rozważ problem i uzasadnij swoje zdanie, odwołując się do podanego fragmentu Lalki, całego utworu Bolesława Prusa oraz innego tekstu kultury. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 250 słów - rozprawka2018 r. -„Czy tęsknota jest siłą napędzającą ludzkie życie czy niszczącą” na podstawie fragmentu "Lalki". Można wybrać również inne teksty - rozprawkaBibliografia1. Józef Bachórz, Wstęp, [w:] Bolesław Prus, Lalka, Ossolineum, Wrocław 1998. 2. Mieczysława Romankówna, „Lalka” Bolesława Prusa, Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, Warszawa 1960. 3. Henryk Markiewicz, „Lalka” Bolesława Prusa, Czytelnik, Warszawa 1967. 4. Anna Milska, Pisarze polscy, Wydawnictwo Związkowe CRZZ, Warszawa 1965. 5. Zygmunt Szweykowski Ideologia „Lalki”, Kompozycja „Lalki”, [w:] tegoż, Twórczość Bolesława Prusa, Warszawa 1972. 6. Jan Kott, O „Lalce”, [w:] Bolesław Prus, Lalka, PIW, Warszawa 1956. 7. Janina Kulczycka-Saloni, hasło Lalka, [w:] Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny, t. I, PWN, Warszawa 1984. 8. Janina Kulczycka-Saloni, hasło Bolesław Prus, [w:] Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny, t. II, PWN, Warszawa 1984. 9. J. Kulczycka-Saloni, Bolesław Prus, Warszawa 1967. 10. M. Knochte, Wstęp, w: Bolesław Prus, Katarynka, PIW, Warszawa 1875.
Kiedy czytam moje notatki zrobione na jednej z lekcji wiedzy o społeczeństwie, zaczynam się zastanawiać, kto wcisnął w tak krótką definicję temat tak rozległy jak rodzice, dzieci, dziadkowie, ciotki, wujkowie oraz ich uczucia, pragnienia, wzajemne relacje i problemy. Notatka dotycząca rodziny, jako podstawowej i najbardziej
Rozprawki na temat: czy ambicja ułatwia osiąganie celu, na podstawie "Lalki", lub czy miasto jest dobre, czy złe dla człowieka, na podstawie "Ziemi obiecanej", albo analiza wiersza "Strych" Beaty Obertyńskiej – takie tematy do wyboru były na maturze z języka egzaminacyjny rozwiązywany we wtorek maturzystów opublikowała na swej stronie internetowej Centralna Komisja Egzaminacyjna. Egzamin pisemny z polskiego na poziomie podstawowym składa się z dwóch części. Maturzyści musieli rozwiązać test i napisać tekst własny (praca ma liczyć co najmniej 250 słów). Mieli wybór między napisaniem rozprawki na jeden z dwóch podanych tematów a analizą tekstu poetyckiego. W temacie rozprawki jest podany problem, którego ma ona dotyczyć. Maturzysta musi przedstawić swoje stanowisko, uzasadnić je, odwołując się do podanego fragmentu tekstu literackiego (zamieszczonego w arkuszu egzaminacyjnym) oraz innych, wybranych przez siebie, tekstów kultury (np. tekstu literackiego, obrazu, filmu). Pierwszy z tematów rozprawki brzmiał: "Czy ambicja ułatwia człowiekowi osiągnięcie zamierzonego celu? Rozważ problem, odwołując się do fragmentu +Lalki+ Bolesława Prusa, całego utworu oraz do wybranego tekstu kultury". W arkuszu egzaminacyjnym zacytowano fragment opowiadający o tym, jak młody Stanisław Wokulski porzuca pracę w winiarni Hopfera i rozpoczyna studia jako wolny słuchacz. Drugi z tematów rozprawki brzmiał: "Miasto – przestrzeń przyjazna czy wroga człowiekowi? Rozważ problem i uzasadnij swoje zdanie, odwołując się do fragmentu +Ziemi obiecanej+ Władysława Stanisława Reymonta oraz do wybranych tekstów kultury". W arkuszu zacytowano fragment opisujący Łódź jako żywioł czy istotę żywą. W przypadku analizy tekstu poetyckiego nie ma podanego problemu, który maturzysta powinien poruszyć w swoim tekście, jest tylko ogólne polecenie: zinterpretuj wiersz (zamieszczony w arkuszu egzaminacyjnym), postaw tezę interpretacyjną i uzasadnij ją. W tym roku trzeba było zinterpretować wiersz Beaty Obertyńskiej "Strych". Rozwiązujący test na poziomie podstawowym musieli także rozwiązać zadania dotyczące zamieszczonych w arkuszu egzaminacyjnym tekstów: "Czy zwrot +ciężko powiedzieć+ zasługuje na potępienie?" Ewy Kołodziejek i "O komizmie" Bohdana Dziemidoka. Z egzaminu z polskiego na poziomie podstawowym maturzyści mogą otrzymać maksymalnie 70 punktów (w tym maksymalnie 50 za tekst własny). Aby zdać ten egzamin, trzeba uzyskać minimum 30 proc. punktów możliwych do zdobycia. Egzamin trwał 170 minut. Najczęściej wybierane przedmioty Wśród przedmiotów do wyboru są: biologia, chemia, filozofia, fizyka, geografia, historia, historia sztuki, historia muzyki, informatyka, język łaciński i kultura antyczna, wiedza o społeczeństwie, języki mniejszości narodowych i etnicznych, język regionalny, a także matematyka, język polski i języki obce nowożytne. Egzaminy z przedmiotu do wyboru zdawane są na poziomie rozszerzonym. Dlatego do tej grupy zaliczane są także – na tym poziomie – matematyka, język polski i języki obce, które są obowiązkowe na poziomie podstawowym. Najczęściej wybieranym przez tegorocznych absolwentów licealistów i techników przedmiotem maturalnym na poziomie rozszerzonym jest w tym roku język angielski – zdawać chce go 158,4 tys. maturzystów, czyli 58,5 proc. Na drugim miejscu znalazła się matematyka – zdawać ją chce 74,6 tys. absolwentów, czyli 27,5 proc. Na trzecim miejscu w wyborach tegorocznych absolwentów znalazł się język polski – chce go zadawać 57,8 tys. osób, czyli 21,3 proc., a na czwartym – geografia – chce ją zdawać 53,9 tys. osób, czyli 19,9 proc. Na kolejnych miejscach są: biologia, którą chce zdawać 44,3 tys. absolwentów (16,3 proc.), chemia – 25,8 tys. (9,5 proc.), fizyka – 19,9 tys. (7,3 proc.), historia – 18 tys. (6,6 proc.), wiedza o społeczeństwie – 15,8 tys. (5,8 proc.), informatyka – 9 tys. (3,4 proc.), język niemiecki – 5 tys. (1,9 proc.), historia sztuki – 3,4 tys. (1,3 proc.). Pozostałe przedmioty wybrało mniej niż tysiąc zdających. Sesje maturalne Egzaminy pisemne będą przeprowadzane rano (początek o godz. i po południu (początek o godz. Po południu będą głównie egzaminy z przedmiotów rzadziej wybieranych przez maturzystów i z języków obcych na poziomie rozszerzonym. Sesja maturalna rozpocznie się 4 maja (wtorek) rano od egzaminu pisemnego z języka polskiego na poziomie podstawowym. Tego samego dnia po południu przeprowadzony będzie egzamin z języka łacińskiego i kultury antycznej. 5 maja rano odbędzie się egzamin z matematyki na poziomie podstawowym, a po południu – z historii muzyki. 6 maja rano będzie egzamin z języka angielskiego na poziomie podstawowym, po południu – z historii sztuki. 7 maja rano będzie egzamin z języka angielskiego na poziomie rozszerzonym i dwujęzycznym, po południu – z filozofii. 10 maja rano będzie egzamin z języka polskiego na poziomie rozszerzonym, po południu – z języka łemkowskiego i języka kaszubskiego. 11 maja rano będzie egzamin z matematyki na poziomie rozszerzonym, po południu – z wiedzy o społeczeństwie. 12 maja rano będzie egzamin z biologii, po południu – z języka francuskiego na poziomie rozszerzonym i dwujęzycznym. 13 maja rano będzie egzamin z geografii, po południu – z języków: francuskiego, hiszpańskiego, niemieckiego, rosyjskiego i włoskiego, zdawanych na poziomie podstawowym. 14 maja rano będzie egzamin z chemii, po południu – z języka niemieckiego na poziomie rozszerzonym i dwujęzycznym. 17 maja rano będzie egzamin z historii, po południu – z języka rosyjskiego na poziomie rozszerzonym i dwujęzycznym. 18 maja rano będzie egzamin z fizyki, po południu – z języka hiszpańskiego na poziomie rozszerzonym i dwujęzycznym. 19 maja rano będzie egzamin z informatyki, po południu – z języka włoskiego na poziomie rozszerzonym i dwujęzycznym. 20 maja będą egzaminy z języków mniejszości narodowych (białoruskiego. litewskiego i ukraińskiego); rano będą egzaminy na poziomie podstawowym, po południu na poziomie rozszerzonym. 20 maja odbędą się też egzaminy pisemne z poszczególnych przedmiotów zdawanych w językach obcych przez abiturientów klas dwujęzycznych. Abiturienci, którzy nie będą mogli z przyczyn losowych lub zdrowotnych przystąpić do egzaminów w sesji majowej, będą mogli przystąpić do nich w sesji dodatkowej w czerwcu. Jej termin wyznaczono na 1-16 czerwca. Maturzysta, który nie zda jednego obowiązkowego egzaminu, ma prawo do poprawki 24 sierpnia. Abiturient, który nie zda więcej niż jednego egzaminu, może poprawiać je dopiero za rok. (PAP) Autorka: Danuta Starzyńska-Rosiecka mmi/Matura 2018 - egzamin z języka polskiego. W pierwszym dniu absolwenci liceów i techników zmierzyli się z zadaniami z języka polskiego. Większość maturzystów wybrała rozprawkę i odpowiadała na pytanie „Czy tęsknota buduje czy niszczy?, na podstawie fragmentu „Lalki” Bolesława Prusa. Na maturze Dziady albo Wesele? Uczniowie XII LO przy pl. Orląt Lwowskich tuż przed wejściem na sale przekonani wręcz byli, że na egzaminie pisemnym z języka polskiego będą „Dziady” lub „Wesele”.- W tym roku obchodzimy setną rocznicę odzyskania niepodległości, więc jesteśmy pewni, że na egzaminie pisemnym z języka polskiego pojawią się wątki patriotyczne. Spośród lektór obstawiamy „Dziady” lub „Wesele” - mówi maturzystka Monika Nowak. Ona osobiście wolałaby, żeby na maturze z polskiego pojawiło się „Wesele”. - W liceum mieliśmy tzw. rok „Wesela”, lektura była bardzo dokładnie omówiona. Wolałbym, żeby „Dziadów” nie było - dodaje Monika Koman zaś liczy na to, że nie będzie na egzaminie pisemnym z języka polskiego „Ferdydurki”. Uczniowie przed samym egzaminem z języka polskiego byli lekko zdenerwowani. Niektórzy mieli ze sobą jeszcze notatki i w ostatniej chwili powtarzali niektóre informację. Większość maturzystów powtarzała, że jest dobrze przygotowana, więc egzaminu się nie 2018 język polski - tematy Przewidywania maturzystów nie sprawdziły się jednak. Jednym z zadań egzaminacyjnych było napisanie rozprawki na podstawie fragmentu „Lalki” Bolesława Prusa. Maturzyści musieli odpowiedzieć na pytanie „Czy tęsknota jest siłą napędzającą ludzkie życie czy niszczącą”. Mogli też wybrać do analizy wiersz Ernesta Brylla „Bądźmy dla siebie bliscy no nas rozdzielają”.Uczniowie musieli również powiązać epilog z Pana Tadeusza z fragmentem wiersza „Chleb” Tadeusza Różewicza. Wśród pytań były te dotyczące tekstów źródłowych. Uczniowie musieli też streścić tekst „Profesja stulecia”. Było podane zdanie w stylu potocznym, uczniowie musieli je przekształcić na styl urzędowy. Trzeba było także uzasadnić dlaczego autor używa porównania „ludzie powtarzają jak papugi”Matura 2018 język polski - zasadyNa egzaminie pisemnym abiturienci zdają obowiązkowo na poziomie podstawowym język polski, matematykę i język obcy. Muszą też przystąpić do jednego egzaminu pisemnego z wybranego przedmiotu dodatkowego na poziomie rozszerzonym. Oprócz tego obowiązkowego egzaminu, można przystąpić do podobnego egzaminu z nie więcej niż 5 kolejnych przedmiotów dodatkowych. Maturzyści muszą także zdać dwa egzaminy ustne: z języka polskiego i języka obcego. W naszym regionie zdecydowana większość (ponad 15 tys. osób) będzie zdawać egzamin z języka angielskiego. 1761 zaś zmierzy się z językiem niemieckim. Język włoski będzie zdawać 36 osób, a dwie język ukraiński. Z przedmiotów dodatkowych, podobnie jak w latach poprzednich, najwięcej osób, bo ponad 4 tys., będzie zdawać geografię, 3615 wybrało biologię, 2307 fizykę, a 1744 historię. WOS chce zdawać 1465 osób. Najmniej, bo 21 maturzystów z Dolnego Śląska, zmierzy się z egzaminem z historii muzyki. Co można wnieść na egzamin, a czego nie można Maturzyści muszą pamiętać, że aby zostać wpuszczonym na salę egzaminacyjną, trzeba mieć przy sobie dokument potwierdzający tożsamość. Na takim dokumencie widnieje numer PESEL, który abiturienci podają na arkuszu egzaminacyjnym. Zgodnie z wytycznymi CKE każdy uczeń na egzamin może przynieść wyłącznie przybory do pisania. Należy pamiętać, by tusz czy atrament były czarne - to bardzo ważne, bo na testach maturalnych nie można używać innych kolorów. Na egzamin z matematyki oprócz pióra lub długopisu z czarnym tuszem/atramentem na salę można wziąć ze sobą także przybory do rysowania: ołówek, gumkę, linijkę, ekierkę, cyrkiel i kątomierz. Na maturę z matematyki można wnieść zwykły kalkulator, tylko z podstawowymi funkcjami. Na żaden egzamin nie wolno przynosić i używać żadnych urządzeń telekomunikacyjnych. Maturzyści mogą więc zapomnieć o smart-fonach, tabletach itp. W tym roku liczymy na lepsze wyniki W ubiegłym roku egzamin maturalny zdało tylko 76 procent maturzystów z Dolnego Śląska. To był jeden z najgorszych wyników w kraju. Gorzej matura poszła tylko uczniom w województwach zachodniopomorskim i warmińsko-mazurskim. W naszym regionie w 2017 roku (do matury przystąpiło ok. 16,7 tys. osób) egzamin oblał niemal co czwarty zdający. Matury na Dolnym Śląsku nie zdało w sumie 4 tysiące uczniów. Z tego 1244 osoby nie zdały egzaminu maturalnego z więcej niż jednego przedmiotu. Wynik ten był przedmiotem analiz i pewnie wyciągnięto stosowne wnioski. Przypomnijmy, że maturzyści, którzy będą mieli wątpliwości dotyczące oceny ich pracy, będą mieli wgląd do niej, a nawet prawo zrobienia jej zdjęcia. Maturzysta swoją ocenioną pracę będzie mógł zobaczyć w miejscu wskazanym przez dyrektora okręgowej komisji egzaminacyjnej. Jeżeli uzna, że jego praca została źle oceniona, może zwrócić się z wnioskiem do dyrektora OKE o weryfikację przyznanych punktów. Maturzysta na złożenie takiego wniosku ma sześć miesięcy.Zastanawiacie się co będzie na maturze 2023 z języka polskiego? "Lalka", "Pan Tadeusz", a może "Wesele"? Chociaż te lektury pojawiają się jako główne lektury, według ostatniego Matura 2021 - język polski Tematy te podali PAP maturzyści z XVIII Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Zamoyskiego w Warszawie we wtorek po wyjściu z egzaminu z języka polskiego na poziomie podstawowym. Egzamin pisemny z polskiego na poziomie podstawowym składa się z dwóch części. Maturzyści musieli rozwiązać test i napisać tekst własny. Mieli wybór między napisaniem rozprawki na jeden z dwóch podanych tematów, a analizą tekstu poetyckiego. W temacie rozprawki jest podany problem, którego ma ona dotyczyć. Maturzysta musiał przedstawić swoje stanowisko, uzasadnić je, odwołując się do podanego fragmentu tekstu literackiego (zamieszczonego w arkuszu egzaminacyjnym) i innych, wybranych przez siebie tekstów kultury (np. tekstu literackiego, obrazu czy filmu). Według maturzystów z Zamoyskiego jeden z tematów rozprawki w tym roku dotyczył tego, czy ambicja ułatwia osiąganie celu. Punktem wyjścia do rozważań była "Lalka" Bolesława Prusa. Drugi temat zaś dotyczył tego, czy miasto jest dobre, czy złe dla człowieka. W przypadku drugiego tematu punktem wyjścia był fragment "Ziemi obiecanej" Władysława Reymonta. W przypadku analizy tekstu poetyckiego nie ma podanego problemu, który maturzysta powinien poruszyć w swoim tekście, jest tylko ogólne polecenie: zinterpretuj wiersz (zamieszczony w arkuszu egzaminacyjnym), postaw tezę interpretacyjną i uzasadnij ją. Według maturzystów w tym roku należało zinterpretować wiersz Beaty Obertyńskiej "Strych". Arkusz egzaminacyjny z języka polskiego na poziomie podstawowym pisany we wtorek przez maturzystów Centralna Komisja Egzaminacyjna ma ujawnić po południu na swojej stronie internetowej.
Ignacy Rzecki jest człowiekiem samotnym. Nigdy się nie ożenił, ponieważ nieszczęśliwa miłość z czasów młodości zostawiła w jego sercu nieuleczalną ranę, nie posiadał też dzieci. Całym jego życiem była praca, której poświęcał się bez reszty. Zawsze był przy otwarciu sklepu, a wychodził z niego długo po jego zamknięciu.
Główną bohaterką i przedstawicielką arystokracji w powieści Bolesława Prusa pt. „Lalka” jest Izabela Łęcka. Jest ona kobietą wyjątkowo piękną, córką hrabiego Tomasza Łęckiego. Kobieta wielkiego świata, wychowywana była w duchu konwenansu i pozoru, który wywarł ogromny wpływ na rozwój jej osobowości. Izabela była bardzo piękną kobietą była nader doskonała i oryginalna „Wzrost więcej niż średni, bardzo kształtna figura, bujne włosy blond z odcieniem popielatym, nosek prosty, usta trochę odchylone, zęby perłowe, ręce i stopy bohaterką i przedstawicielką arystokracji w powieści Bolesława Prusa pt. „Lalka” jest Izabela Łęcka. Jest ona kobietą wyjątkowo piękną, córką hrabiego Tomasza Łęckiego. Kobieta wielkiego świata, wychowywana była w duchu konwenansu i pozoru, który wywarł ogromny wpływ na rozwój jej była bardzo piękną kobietą była nader doskonała i oryginalna „Wzrost więcej niż średni, bardzo kształtna figura, bujne włosy blond z odcieniem popielatym, nosek prosty, usta trochę odchylone, zęby perłowe, ręce i stopy modelowe.” szczególne wrażenie robiły jej oczy „…niekiedy ciemne i rozmarzone, niekiedy pełne iskier wesołości, czasem jasnoniebieskie i zimne jak lód…” ogromny wpływ na słuchaczu wywierała gra jej fizjognomii „Kiedy mówiła, mówiły jej usta, brwi, nozdrza, ręce, cała postawa, a nade wszystko oczy, którymi zdawało się, że chce przelać swoją duszę w słuchacza…”Obracała się wyłącznie w wysokich sferach. przez pewien czas mieszkanie, które zajmowała było miejscem spotkań arystokracji „…mieszkanie stało się ogniskiem eleganckiego świata i było nim aż do czasu rozejścia się pogłosek, że pan Tomasz postradał nie tylko swój majątek, ale nawet posag panny Izabeli…” dookoła panienki zbierał się tłum wielbicieli „…dookoła panny Łęckiej począł zbierać się tłum wielbicieli, a na stoliku w jej salonie stosy biletów wizytowych…” niepewna sytuacja materialna państwa Łęckich wywołała niechęć wśród kandydatów do małżeństwa „Kandydaci do małżeństwa i ich rodziny znaleźli się w nadzwyczaj dręczącej niepewności. Ażeby więc nic nie ryzykować nadzwyczaj nic nie stracić, składali hołdy pannie Izabeli nie angażując się zbytecznie…” d) jej przeogromna duma i zapatrzenie w arystokrację nie pozwala oddać swej ręki WokulskiemuPosiada wszystkie wady swojej klasy. a) była rozpieszczoną egoistką, która nie potrafiła niczego sobie odmówić, ani z niczego zrezygnować „…od kolebki[…]sypiała w puchach, odziewała się w jedwabie i hafty, siadała na rzeźbionych, wyściełanych hebanach lub palisandrach, piła z kryształów, jadała ze sreber z porcelany kosztownej jak złoto…” b) żyła swobodnie „… nieraz przez całe miesiące kładła się spać o ósmej rano, a jadła obiad o drugiej po północy…” c) wszystko i wszystkich traktuje instrumentalnie jako narzędzia do zaspokajania własnych zachcianek „Dla niej nie istniała nawet siła ciężkości, gdyż krzesła jej podsuwano, talerze podawano, ją samą na ulicy wieziono, na schody wprowadzano, na góry wnoszono” była dumna, zimna i wyniosła podobnie jak ówczesne arystokratki była próżna, zarozumiała, rozpieszczona oraz pozbawiona zasad moralnych i odpowiedzialnościOgromny wpływ wywarł na nią świat rzeczywisty. według niej: „…świat jest zaczarowanym ogrodem, napełnionym czarodziejskimi zamkami, a ona – boginią czy nimfą uwięzioną w formy cielesne…” mieszkańcami jej świata byli hrabiowie i arystokraci uważa porządek panujący na świecie za naturalny, a siebie i swoją sferę za wybrańców Boga, którzy nie mogą zajmować się sprawami tak przyziemnymi jak np. praca wiedziała, że poza światem czarodziejskim istnieje jeszcze świat zwyczajny „…lubiła mu się przypatrywać z okna karety, wagonu albo z własnego mieszkania[…]widywała rolników powoli orzących ziemię[…]roznosicieli owoców i jarzyn[…]posłańców idących gdzieś pośpiechem […] i mówiła sobie, że tamten świat, choć niższy, jest ładny; jest nawet ładniejszy od obrazów rodzajowych, gdyż porusza się i zmienia co chwilę…”Była nadzwyczaj dobroduszna dla ubogich. dla ludzi z niższego świata miała serce życzliwe „…każdemu ubogiemu, o ile spotkał ją, kazała dawać po kilka złotych; raz spotkawszy mizerną matkę z bladym jak wosk dzieckiem przy piersi oddała jej bransoletkę, a brudne, żebrzące dzieci obdarzała cukierkami i całowała z pobożnym uczuciem…”Charakteryzowała ją ogromna duma, chłód i obojętność wobec mężczyzn a) jest bardzo kapryśna i niestała „…wszystkich konkurentów do ręki odrzuca, bo żaden jej nie odpowiadał…” odrzuca wszystkich pretendentów do małżeństwa bez konkretnych powodów „W Paryżu oświadczył się jej pewien bogaty hrabia francuski, odpowiedziała mu, że jest Polką i za cudzoziemca nie wyjdzie[…] a oświadczyny jakiegoś amerykańskiego milionera zbyła wybuchem śmiechu…” Rzecki uważał ją za piękną jednak twierdził, iż Izabela nie warta jest Wokulskiego: „Panna Łęcka piękna, bo piękna, ale przecie jest tylko kobietą i dla niej Stach nie popełniłby tylu szaleństw.” d) według Szumana to kobieta piękna, ale próżna „jak setki tysiące innych! Piękna, rozpieszczona, ale bez duszy. Dla niej Wokulski tyle wart, o ile ma pieniądze i znaczenie: jest dobry na męża naturalnie z braku lepszego. Ale na kochanków to już ona wybierze sobie takich, którzy do niej więcej pasują.” e) traktuje miłość jako grę, zabawę, możliwość zapewnienia sobie przyszłości materialnej jest nieczuła jak lalka, niezdolna do głębokiego uczucia marzy o księciu z bajki i idealnej miłości „Była już zdecydowana wyjść za mąż, pod tym wszakże warunkiem, aby przyszły towarzysz podobał się jej, miał piękne nazwisko i odpowiedni majątek…” jej ideałem był marmurowy posąg Apollona odkrywa, że jej amanci liczą głównie na fortunę jej ojca a arystokracja to ludzie „płytcy” i wyrachowaniPostępowanie Izabeli staje się przyczyną tragedii Stanisława Wokulskiego, śmierci jej ojca, a także jej własnej porażki (po zerwaniu oświadczyn pozostaje już jej tylko klasztor). Jej wyimaginowany wizerunek świata nie wytrzymuje konfrontacji z prozą życia, a system wartości jest przestarzały do czasów, w których żyje.3lP6FU.
lalka rozprawka na podstawie fragmentu
