W jednym ze swoich postanowień Sąd Najwyższy ( postanowienie SN z dnia 6 marca 1985 r., sygn.akt III CRN 19/85) uznał, że ,, Wyjazd dziecka za granicę w celu spędzenia tam wakacji, jako należący do istotnych spraw dziecka wymaga zgody obojga rodziców, wykonujących władzę rodzicielską, a w braku takiej zgody orzeczenia sądu

“Życie może być trudne przez chwilę, ale można by to jakoś przetrzymać, dzięki życiu w obcym kraju. Każdy powinien spróbować tego choć raz w życiu. Takie doświadczenie sprawia, że człowiek nieustannie się rozwija. Podróże zagraniczne zmieniają go z mieszkańca prowincjonalnego miasteczka w obywatela świata.” – David SedarisWyjazd na stałe za granicę i rozpoczęcie wszystkiego od nowa w nowym kraju, może być jedną z najbardziej przerażających, ale i ekscytujących przygód w życiu. Wszystko się zmieni. I nie mówimy tylko o adresie i proszku do dom jest tam, gdzie twoje serceKiedy przenosisz się na stałe za granicę, stajesz się członkiem wyjątkowego klubu: masz dwa adresy, władasz dwoma językami, a w portfelu trzymasz dwie waluty. Nie będziemy przesadzać pisząc, że od teraz będziesz miał dwie osobowości, ale bez dwóch zdań, należysz do dwóch światów –starego i nowego. Z czasem pamięć o starym będzie się rozmywać, choć bardzo prawdopodobne, że wciąż będziesz wysyłał listy do rodziców, a w piwnicy znajomego będą leżeć pudła z Twoimi pakiet wsparcia – wałówka, będzie bezcennym daremPomimo tego, że obecnie możemy niemal wszystko kupić przez Internet, zdobycie pakietu wsparcia- wałówki (pudełko z łakociami przywiezione z domu) jest lepsze niż idealna fryzura na własnym przyjęciu urodzinowym. Oczywiście, wszystko będzie smakowało sto razy lepiej niż miejscowe jedzenie, które nie podróżowało do Ciebie przez cały świat. Będziesz musiał także opracować pewną strategię: albo pochłoniesz wszystko naraz, zostawiając jedynie okruszki, albo opracujesz do perfekcji sztukę racjonowania i biorąc pod uwagę daty ważności, będziesz delektował się każdym kęsem łakoci tak długo, jak to pożegnania będą łatwiejsze (no, powiedzmy)Pomimo tego, że mało kto lubi pożegnania, z czasem przyjdą Ci one łatwiej. Może dlatego, że po powrocie do domu będziesz mógł położyć się na kanapie, która pachnie znajomo, bez znaczenie skąd dokąd podróżujesz (starego czy nowego domu). A może udało Ci się znaleźć sposób, by na jakiś czas wyłączyć wszystkie emocje i wiesz dobrze, że kiedy coś się kończy, coś nowego się zaczyna, a po każdym pożegnaniu następuje niektóre przyjaźnie się zacieśniąWyjazd za granicę, a co za tym idzie rozłąka z tymi, których kochasz i na których Ci zależy, nie jest łatwy. Zwłaszcza, jeśli podróżujesz samotnie. Szybko zobaczysz, kto używa wszystkich możliwych sposobów, by pozostać z Tobą w kontakcie i wykorzystuje dni wolne, by Cię odwiedzić. Będą też ludzie, z którymi relacje zaczną się rozluźniać. To jak sentymentalna wersja przeglądania szafy i decydowania, która rzecz Ci się przyda, a która wyzwania zaczną smakować inaczejBez dwóch zdań, życie na plaży jest cudowne, choć parę spraw pozostanie po staremu. Nadal będziesz musiał płacić rachunki, naprawiać zepsutą toaletę, dochodzić do zdrowia po przeziębieniu. To, że mieszkasz w innym kraju, który wydaje się być rajem, nie oznacza, że ominą Cię codziennie problemy i spacerkiem przejdziesz przez życie. W pewnym momencie miesiąc miodowy się skończy, bez względu na to, gdzie jesteś. Nawet jeśli Twoi znajomi będą Ci zazdrościć życia za granicą, z czasem dopadnie Cie codzienność i jej poczucie winy się powiększyPamiętasz twarz swojej mamy, kiedy dowiedziała się, że nie przyjdziesz na niedzielny obiad, ale za to wpadniesz w następnym tygodniu? Teraz, wyobraź sobie tę twarz, kiedy mówisz, że nie przyjedziesz na Boże Narodzenie, bo nie udało Ci się dostać urlopu (albo dlatego, że jedziesz na wakacje ze znajomymi, którym nie mogłeś odmówić). Acha i prawdopodobnie nie dasz rady przyjechać aż do lata. Czekają Cię długie rozmowy wywołujące poczucie winy – postaraj się skupić nie na ich ilości, a na życie płynie dalej (z tobą, czy bez)Trudna sprawa: interesujące rzeczy będą się działy, a Ty nie będziesz ich świadkiem. Twoi znajomi wezmą ślub, dzieci zaczną się rodzić, niezapomniane imprezy będą organizowane. Ominie Cię prawdopodobnie wiele, a Ty dowiesz się o wszystkim po fakcie z Facebooka czy Instagrama. I choć może nie jest to zbyt pocieszające, Twoi znajomi będą z kolei zazdrościć Ci wszystkich niesamowitych rzeczy, które robisz w zobaczysz dom z całkiem nowej perspektywyByć może wyjechałeś z domu z powodu pogody, nudy w mieście, albo zatłoczonych ulic. Jednak, gdy zaczniesz opowiadać ludziom z innego kraju skąd jesteś i gdzie mieszkałeś pokazując zdjęcia, spotkasz się z zainteresowaniem zmieszanym z fascynacją. Ta nowa perspektywa sprawi, że zaczniesz doceniać zatłoczone ulice i brzydką pogodę, na którą zazwyczaj narzekasz. Wyjazd za granicę sprawia, że serce wypełnia nostalgia, a poziom patriotyzmu wzrośnie. I powoli zapomnisz o wszystkich rzeczach, które denerwowały Cię we własnym zaczniesz żyć jak miejscowyKrok po kroku, zanim się obejrzysz, będziesz zachowywał się jak miejscowy. Na początku nauczysz się języka, a chodzi o znacznie więcej, niż o rozumienie tego, co ludzie do Ciebie mówią. Po jakimś czasie będziesz wiedział, kiedy są najlepsze promocje w sklepach, znajdziesz kawiarnię, w której kelnerzy będą wiedzieli co Ci podać, zanim jeszcze to zamówisz, a w autobusie będziesz wdawał się w gorące dyskusje na temat najbliższych wyborów. Pomimo tego, że prawdopodobnie nigdy nie będziesz wiedział tyle o swoim nowym mieście, ile ludzie, którzy się w nim wychowali, zasymilujesz się i w pewnym momencie zaczniesz zachowywać się jak miejscowy. A bycie częścią nowego środowiska jest niesamowitym dom? dom!Odpowiedź na pytanie: gdzie jest Twój dom, będzie trudna do udzielenia i będzie wymagała długich wyjaśnień (patrz pkt. 1). Jedni mówią, że dom jest tam, gdzie serce jest (albo Twoja druga połowa, w której jesteś zabójczo zakochany/-na. Inni, że tam gdzie spędziłeś dzieciństwo albo ważny czas w życiu. Dla mnie dom jest tam, gdzie jest mój laptop i dostęp do Wi-Fi.

Życie we Francji Wyprowadziłam się za granicę i to do miasta, które jest popularną destynacją wakacyjną. W takim razie czy moje życie we Francji to wieczne wakacje? Odpowiedź nie jest prosta. Dla mnie to trochę wakacje, i dużo ciężkiej pracy. Ale dlaczego? Czym są wakacje? To czas, kiedy jedziemy gdzieś w nieznane nam miejsce i możemy się zrelaksować i prze chwilkę odpocząć od codzienności. To jest te kilka dni w roku, kiedy odkrywany codziennie coś nowego, jemy nowe potrawy, poznajemy nowe zwyczaje. Normandia i jej piękne wybrzeże – klify Wakacje? Więc tak, pobyt we Francji to tego typu wakacje, że nadal codziennie uczę się czegoś nowego i odkrywam nowe zakątki Paryża i Francji. Uczę się nowych zwyczajów, poznaję nowe potrawy i doszkalam moje umiejętności językowe. Uczę się tak dużo, że zaczełam pisać bloga aby podzielić się z Wami moimi doświadczeniami i pięknymi miejscami, które odwiedzam. Ale te wakacje od czasu do czasu są frustrujące i co ważne nie są wolne od codziennych zobowiązań. Pobyt we Francji dla mnie od początku wiązał się również ciężką pracą. Nad sobą, nad ułożeniem sobie nowego życia, nad poznaniem nowego języka. 1. Odległość Kiedy byłam na Erasmusie i przez kilka miesięcy pomieszkiwałam za granicą nigdy nie miałam poczucia, że ta rozłąką z moją rodziną jest w jakikolwiek sposób znacząca. Każdy, nawet dłuższy wyjazd miał się kiedyś skończyć i od pierwszego dnia miałam bilet powrotny. Przed przeprowadzką do Paryża nigdy nie kupiłam biletu w jedną stronę. Przeniesienie się do stolicy Francji dla mnie było wycieczką z biletem w jedną stronę. Moja rodzina jest teraz również tutaj, jednak nie ukrywajmy, że większość najbliższych mi osób nadal żyje w Polsce. Rodzinne miasto staram się odwiedzać jak najczęściej, niestety nie zawsze jest to łatwe. Życie we Francji narzuca na mnie zobowiązania, które blokują wycieczki do Warszawy. A ponieważ ceny biletów lotniczych kierują się niezrozumiałymi prawami, to czasem nawet jak jest czas to cena biletu tak zwala z nóg, że odpuszczam. Całe szczęście żyjemy w erze cyfrowej i zawsze można zadzwonić. 2. Obcy język Życie we Francji zmusiło mnie również do nauki francuskiego. Osoby, które mnie znają wiedzą, że nie byłam nigdy wielką pasjonatką, ani Francji, ani języka francuskiego. W pewnym momencie stałam się za to pasjonatką pewnego Francuza. Prowadzę bloga o Francji, która jest fascynującym krajem, ale nie jestem frankofilem. Bez dyskusji zmiana adresu na paryski dla mnie oznaczała naukę francuskiego. I choć da się przeżyć bez jego znajomości, to ja nie chciałam wieść takiego życia. Jako żona Francuza nie wyobrażałam sobie, że nie poznam jego języka. Jako mieszkanka Francji nie wyobrażam sobie, że będę tu mnieszkać odczepiona od rzeczywistości. Z tego powodu pierwszy rok życia we Francji poświęciłam w całości na naukę języka, i nie zawsze było to takie łatwe jak bym chciała. Francuzi to snobi językowi. Są bardzo przywiązani do poprawności językowej, dlatego komunikacja z nimi zanim osiągniemy poziom zaawansowany potrafi być bardzo frustrująca. Mój mąż od początku był dla mnie wielkim wsparciem i kiedy nakładałam na siebie zbyt dużą presję i mocno przeżywałam wszelkie porażki to on przypominał mi o sukcesach jakie osiągnęłam. Takie wsparcie to podstawa. Dzięki temu również każdego dnia coraz bardziej kocham Francję i… Polskę. To dzięki Francji doceniłam wiele rzeczy, które robimy lepiej od Francuzów. Jeśli tak jak ja przeprowadziliście się do Francji i nauka języka jeszcze przed Wami to w tym artykule podpowiadam gdzie we Francji nauczyć się francuskiego. 3. Zmiana nawyków i wyrobienie nowych zwyczajów Co kraj to obyczaj. Nawet jeśli przeprowadzamy się tylko 1200 kilometrów na zachód to można mocno odczuć inne zwyczaje. Moment, kiedy zauważamy, że to coś dziwnego co ktoś robi obok nas nie jest na chwilkę, a na zawsze może przywrócić o zawrót głowy. Czasami trudniej nam przywyknąć do niektórych rzeczy niż nam się wydawało. Nadal nie rozumiem, jak można być najedzonym po croissancie na śniadanie, a taksówkarze marudzą, jak jedziesz nie w tym kierunku, który odpowiada. Poza tym musiałam się zastanowić czy muszę nauczyć wszystkich jak mam na imię czy iść na skróty. O tym dlaczego uczę Francuzów jak poprawnie powiedzieć Kasia ( a nie kasza), napisałam tu jakiś czas temu. Kto jest uparty jak krowa? Jestem ciekawa czy mam tutaj imigrantów! Długo i krótko terminowych. Macie jakieś przemyślenia? A może wróciliście do ojczyzny i chcecie powiedzieć co Was do tego skłoniło? Zapraszam do komentowania, a nieśmiałych do napisania maila. À bientôt!

Dodatkowo można dopytać gospodarza lub zobaczyć na mapach Google czy blisko są miejsca do szybkich spacerów z psem. My chodzimy z psami rano, przed wyjazdem na szlak, aby załatwili swoje potrzeby oraz wieczorem. Wyjazd za granicę z psem – Nasze wakacje z dwoma beaglami. Drynio i Hugo to psy o średniej aktywności.

Byt człowieka wiąże się ściśle z pojęciem godnego życia. A godne życie to niczym nieskrępowana możliwość rozwoju człowieka, jego rodziny i otaczającej go przestrzeni społecznej. (...)Dla normalnego człowieka - wyborcy, nie są istotne poglądy polityczne, ideologie. Dla wyborcy liczy się przede wszystkim to, co proponują w swoich programach wyborczych poszczególne partie. Czy te propozycje są w stanie zaspokoić jego potrzeby. Propozycje poszczególnych kandydatów nie liczą się, bo są to przeważnie ludzie z przypadku, ludzie łaknący blasku władzy i mamony. Gotowych przeto obiecać złote góry, byle być wybranym. Takoż i ja, zwykły, pogardzany przez władzę człowiek, myślę i kalkuluję, który z programów będzie dla mnie najbardziej korzystny. Niestety, programy te wszystkie partie skrzętnie ukrywają, bojąc się z jednej strony plagiatów, a z drugiej strony pomówień o plagiat, bo właściwie wszystkie opcje dmą w jeden róg. Czyli grają tę samą melodię. (...)Przy każdych wyborach liczyłem na lepsze jutro i co gorsza wierzyłem nowym ,,siłom". Niestety, moje nadzieje na lepsze i godne życie grzebały kolejne rządy. (...) W takiej sytuacji powinienem wyjechać, uciec z tego kraju. Z kraju, gdzie zwykły człowiek, a szczególnie emeryt, jest pogardzany, nie liczący się. Wyjechałbym, ale jestem za stary i moja głodowa emerytura nie pozwala na to. O tak - biedny narodzie - sięgnęliśmy dna i gorzej już nie powinno być, a jednak będzie, bo w takim kierunku się wszystko toczy i poza premierem Kaczyńskim nikt sobie nie zdaje z tego sprawy, albowiem nie słyszałem takiej diagnozy ani u gadających głów w telewizji, ani piszących komentarze w gazetach. Jedynie tylko panowie Kaczyńscy zdają sobie sprawę z tego co będzie, o czym świadczy tak natarczywe domaganie się od pana Tuska, by nie tworzył koalicji z LiD-em. Dlaczego tego nie chcą? Ano dlatego, że gdyby PO i LiD utworzyli rząd, to kilka tysięcy, a kto wie może i kilkadziesiąt tysięcy pisowskich działaczy i popleczników, czy jakby tego nie nazwać musiałoby za sowitymi odprawami pożegnać się z intratnymi posadkami, a ich miejsce zgodnie z zasadą ,,TKM" głoszoną przez znanych panów, zajmie nowa wiodąca siła narodu. Czy ktoś policzy wreszcie, ile to nas biedaków, emerytów będzie kosztować? Gdyby pan Tusk utworzył upragnioną przez pana Jarosława koalicję z PiSem, bardzo szybko zostałby ,,wydutkany na strychu" jak poprzedni koalicjanci. Ba, przy mistrzostwie pana Jarosława, PO w ogóle znikłaby wnet z politycznej areny kraju. Miałem głosować na kolejną partię, na PO, licząc na lepsze jutro. Ale pod groźbą jej koalicji z PiS nie zrobię tego. Ktoś mądry powiedział, że nie idąc na wybory nieświadomie głosujemy na tych, którym najbardziej nie chcielibyśmy oddać władzy. Więc co mam robić? Co mam robić, gdy na listach pozostałych partii figurują ci sami, starzy nieudacznicy. Na koniec chcę podpowiedzieć hasło wyborcze dla partii, która chciałaby uzyskać największą liczbę głosów w naszym katolickim kraju. Hasło brzmi: ,,Wszyscy esteśmy równi wobec prawa". (...)DUŻY JĘDREKz Letnicy Aby zgłosić wyjazd należy wejść na stronę stronę obywatel.gov.pl i wybrać e-usługę „Zgłoszenie wyjazdu poza granice Rzeczypospolitej Polskiej”. Następnie należy kliknąć „Załatw sprawę”, a system przeniesienie nas na stronę Profilu Zaufanego. Po tym jak zalogujemy się na nasze konto, system z powrotem przeniesie nas na Zgłoś wyjazd za granicę Wyjeżdżasz za granicę na dłużej niż 6 miesięcy? Planujesz na stałe wyjechać z Polski? Zgłoś swój wyjazd najpóźniej w dniu, w którym opuszczasz kraj. Możesz to zrobić przez internet albo w urzędzie gminy. Sprawdź, jak to zrobić. ZGŁOŚ WYJAZD Informacje: Przez internet W urzędzie Uwaga! Teraz możesz zgłosić swój wyjazd za granicę bez udziału urzędnika. Informację o realizacji zgłoszenia dostaniesz od razu na swoją skrzynkę Mój Gov (ePUAP). Bez udziału urzędnika możesz zgłosić również wyjazd własnego niepełnoletniego dziecka, jeśli w rejestrze PESEL przy jego danych wpisano twój numer PESEL. System sam sprawdzi dane i pokieruje cię do właściwej usługi. Jeśli chcesz złożyć formularz przez internet – potrzebujesz profilu zaufanego, kwalifikowanego certyfikatu podpisu elektronicznego albo certyfikatu podpisu osobistego (ma go w e-dowodzie osoba, która we wniosku o e-dowód, zaznaczyła, że chce mieć certyfikat podpisu osobistego). Sprawdź, jak założyć profil zaufany albo jak uzyskać e-dowód. Rozwiń tekst Kto musi zgłosić Każda osoba, która: chce wyjechać za granicę na dłużej niż 6 miesięcy, ale planuje wrócić do kraju – zostanie wtedy automatycznie wymeldowana z miejsca pobytu czasowego, jeżeli je posiada. Jej adres zameldowania stałego pozostanie bez zmian, planuje na stałe wyjechać z Polski – zostanie wtedy automatycznie wymeldowana z miejsca pobytu stałego i czasowego. Możesz zgłosić swój wyjazd również przez pełnomocnika. Jeśli chcesz, by pełnomocnik zgłosił przez internet twój wyjazd, udziel mu pełnomocnictwa elektronicznego i podpisz je elektronicznie. Pełnomocnictwo możesz też przesłać do urzędu w inny sposób – skorzystaj z pisma ogólnego. Rodzic, opiekun prawny lub opiekun faktyczny zgłaszają wyjazd za granicę osób, które: nie mają zdolności do czynności prawnych (osoby całkowicie ubezwłasnowolnione, dzieci do 13 lat), mają ograniczoną zdolność do czynności prawnych (osoby częściowo ubezwłasnowolnione, dzieci w wieku od 13 do 18 lat). Rozwiń tekst Co musisz przygotować login z hasłem do profilu zaufanego i telefon komórkowy (lub dane i narzędzia do innego sposobu logowania na profil zaufany). Jeśli jesteś obywatelem polskim – możesz też użyć e-dowodu, jeśli masz w nim certyfikat podpisu osobistego; jeśli zgłaszasz wyjazd za granicę w imieniu innej osoby – dokument, który potwierdza uprawnienie do działania w jej imieniu (np. pełnomocnictwo lub dokument, który potwierdza, że jesteś opiekunem prawnym lub faktycznym). Jeśli w rejestrze PESEL przy danych twojego niepełnoletniego dziecka jest wpisany twój numer PESEL, system sam sprawdzi dane i pokieruje cię do właściwej usługi. Rozwiń tekst Co musisz zrobić Przygotuj potrzebne dane. Szczegóły znajdziesz w sekcji Co musisz przygotować. Kliknij przycisk Zgłoś wyjazd. Przeniesiesz się na stronę Wybierz sposób logowania. Wypełnij formularz. Zaadresuj formularz – wybierz urząd gminy, na terenie której mieszkasz. Kliknij Dalej, a potem Podpisz i wyślij. Jeśli zgłaszasz wyjazd swój lub własnego niepełnoletniego dziecka, przy którego danych w rejestrze PESEL wpisano twój numer PESEL, wyświetli się komunikat o zarejestrowaniu zgłoszenia. Informację o realizacji zgłoszenia otrzymasz na swoją skrzynkę Mój Gov (ePUAP). Jeśli zgłaszasz wyjazd własnego dziecka, przy którego danych w rejestrze PESEL nie wpisano twojego numeru PESEL lub działałasz jako pełnomocnik, opiekun prawny lub faktyczny osoby, która wyjeżdża z kraju, wyświetli się komunikat, że wniosek został wysłany do urzędu. Dostaniesz urzędowe poświadczenie przedłożenia (UPP). Urzędnik zarejestruje wyjazd tej osoby od razu gdy otrzyma twoje zgłoszenie. Jeśli potrzebujesz dokumentu, który potwierdza twoje dane meldunkowe – skorzystaj z usługi Pobierz dokument o zameldowaniu. Jeśli potrzebujesz dokumentu, który potwierdza dane meldunkowe osoby, w imieniu której zgłaszasz wyjazd, wystąp do urzędu o wydanie zaświadczenia. Rozwiń tekst Kiedy zgłaszasz Najpóźniej w dniu, w którym wyjeżdżasz. Rozwiń tekst Ile będziesz czekać Jeśli zgłaszasz wyjazd swój lub własnego niepełnoletniego dziecka, przy którego danych w rejestrze PESEL wpisano twój numer PESEL, od razu otrzymasz informację o zgłoszeniu wyjazdu (czynność jest realizowana bez udziału urzędnika). W przypadku, gdy reprezentujesz inną osobę urzędnik wymelduje ją od razu gdy otrzyma twoje zgłoszenie. Jeśli zgłaszasz wyjazd, który będzie trwał ponad 6 miesięcy, i zamierzasz wrócić do kraju – po powrocie do Polski zgłoś swój powrót. Sprawdź, jak zgłosić powrót z zagranicy. Rozwiń tekst Podstawa prawna Ustawa z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności ( z 2021 r. poz. 510 z późn. zm.) Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 13 grudnia 2017 r. w sprawie określenia wzorów i sposobu wypełniania formularzy stosowanych przy wykonywaniu obowiązku meldunkowego ( poz. 2411 z późn. zm.) Rozwiń tekst Kto musi zgłosić Każda osoba, która: chce wyjechać za granicę na dłużej niż 6 miesięcy, ale planuje wrócić do kraju – zostanie wtedy automatycznie wymeldowana z miejsca pobytu czasowego, jeżeli je posiada. Jej adres zameldowania stałego pozostanie bez zmian, planuje na stałe wyjechać z Polski – zostanie wtedy automatycznie wymeldowana z miejsca pobytu stałego i czasowego. Możesz zgłosić swój wyjazd przez pełnomocnika. Pełnomocnictwa możesz udzielić wyłącznie na piśmie. Nie musisz iść po nie do notariusza. Rodzic, opiekun prawny lub opiekun faktyczny zgłaszają wyjazd za granicę osób, które: nie mają zdolności do czynności prawnych (osoby całkowicie ubezwłasnowolnione, dzieci do 13 lat), mają ograniczoną zdolność do czynności prawnych (osoby częściowo ubezwłasnowolnione, dzieci w wieku od 13 do 18 lat). Rozwiń tekst Co musisz przygotować formularz zgłoszenia wyjazdu poza granice Rzeczypospolitej Polskiej, plik PDF 1,74 MB – pobierz i wypełnij w domu albo zrób to w swoim urzędzie gminy. Pamiętaj, możesz też poprosić urzędnika, żeby wypełnił i wydrukował formularz z systemu, dokument tożsamości: dowód osobisty albo paszport, jeśli zgłaszasz wyjazd za granicę w imieniu innej osoby – dokument, który potwierdza uprawnienie do działania w jej imieniu (np. pełnomocnictwo lub dokument, który potwierdza, że jesteś opiekunem prawnym lub faktycznym). Pamiętaj, że twój pełnomocnik musi mieć przy sobie swój dokument tożsamości. Rozwiń tekst Co musisz zrobić Przygotuj wszystkie potrzebne dokumenty. Szczegóły znajdziesz w sekcji Co musisz przygotować. Zgłoś swój wyjazd. Szczegóły znajdziesz w sekcji Gdzie zgłaszasz. Rozwiń tekst Kiedy zgłaszasz Najpóźniej w dniu, w którym wyjeżdżasz. Rozwiń tekst Gdzie zgłaszasz w urzędzie gminy, na terenie której mieszkasz – jeśli dokonujesz zgłoszenia w swoim imieniu, w urzędzie gminy, na terenie której mieszka osoba, w imieniu której dokonujesz zgłoszenia. Rozwiń tekst Ile będziesz czekać Urzędnik przyjmie twoje zgłoszenie od razu. Jeśli zgłaszasz wyjazd, który będzie trwał ponad 6 miesięcy, i zamierzasz wrócić do kraju – po powrocie do Polski zgłoś swój powrót. Sprawdź, jak zgłosić powrót z zagranicy. Rozwiń tekst Podstawa prawna Ustawa z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności ( z 2021 r. poz. 510 z późn. zm.) Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 13 grudnia 2017 r. w sprawie określenia wzorów i sposobu wypełniania formularzy stosowanych przy wykonywaniu obowiązku meldunkowego ( poz. 2411 z późn. zm.) Ostatnia aktualizacja: 08:16 Instytucja odpowiedzialna za usługę: Kancelaria Prezesa Rady Ministrów Instytucja odpowiedzialna za dokument: Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji {"register":{"columns":[]}} tNSR.

9eesfm2dwv.pages.dev/362

9eesfm2dwv.pages.dev/344

9eesfm2dwv.pages.dev/168

9eesfm2dwv.pages.dev/113

9eesfm2dwv.pages.dev/149

9eesfm2dwv.pages.dev/302

9eesfm2dwv.pages.dev/200

9eesfm2dwv.pages.dev/297

9eesfm2dwv.pages.dev/110

wyjade z kims za granice